Hayatım dönüyor
monotonca ve sessizce
ve aynı zamanda bir çember çiziyor
Sonsuzluğun çemberi
Bu histen kurtulamıyorum,
Daimi bir misafirim
Bu dünyanın altınının hiçbir değeri yok,
Cildim yanıyor
Nakarat:
Ne kadar uzağa gitmeliyim,
görmek için,
gece bir son arıyor mu?
Ne kadar vermeliyim,
hissetmek için -
lanetlimiyim?
Söylemek istiyorum:
İyi mi,
yoksa lanetlimiyim?
Neden üzgünüm?Neden üzgünüm?
Hiç olmadığı kadar fazlasına sahip olduğumda?
Hayatım yalnız,
Ayakta kalmak için çok zayıfım.
Yere serilmişim, felçli gibi,
Gökyüzü çok ağır.
Kendi kurallarım benim düşmanım
İçimde bir durgunluk gibi.
Ve birşeyi değiştirmek çok zor,
Kaybettiğim bir savaş!
Nakarat:
Ne kadar uzağa gitmeliyim,
görmek için,
gece bir son arıyor mu?
Ne kadar vermeliyim,
hissetmek için -
lanetlimiyim?
Söylemek istiyorum:
İyi mi,
yoksa lanetlimiyim?