Sokaklardaki sular,
Nehre çılgınca akıyor,
Ve çatılardaki yağmur,
Monoton bir şekilde çarpıyor.
Motorlardan gelen sesler,
ve bir fırtına yükseliyor.
Bir senfoni oluşturuyor,
kalbimi titreten.
Yağmurdaki gözyaşları gibi,
Cennetteki yıldızlar gibi.
Bir rüya gibi,
Çaresizce,
Ufukta sönen.
Ruhumun gözyaşları,
Nehir gibi düşüp süzülüyor.
Sadece kurtuluş için bir savunma,
Ses çıkarmaya çabalıyor.
İçimde hiçbir şey kalmadı,
Ama anlamsız boşluk,
Ve en derinden bir hüzün,
Benim gerçekten kim olduğumu gösteriyor.
Yağmurdaki gözyaşları gibi,
Gölgelerde kaybolan.
Gökyüzündeki bir yıldız gibi,
Ölmek için doğan.
Yağmurdaki gözyaşları gibi,
Varoluşunun süresi dolmuş,
Sonsuza kadar unutulacak,
Sabah olunca.