Στην μικρή σου ψάθινη καρέκλα
Χωρίς υποψία κανείς δεν νοιάζεται για σένα
Έμπλεξες πάλι
Γελάς με το τίποτα στην βροχή που πέφτει
Προσπαθώντας να πεις στον εαυτό σου πως δεν είσαι τρελός
Βλάκα, σε μισώ μερικές φορές
Έι, ξέρεις πως δεν είναι σύμπτωση που είσαι χαμένος
Στάζει από το πρόσωπό σου, και χάνεις το πολύτιμο μυαλό σου
Στείλε μου μια κάρτα αν φτάσεις τόσο μακριά
Έχεις δύο λύρες στο σκουριασμένο σου βάζο
Αλήθεια έχεις φύγει εδώ και κάποιο καιρό
Είναι δύσκολο να σε κοιτάξω όταν δείχνεις έτσι
Με τις ξεπέτες σου και που κοιμάσαι όλη μέρα
Ω είσαι τόσο τσούλα μερικές φορές
Έι, ξέρεις πως δεν είναι σύμπτωση που είσαι χαμένος
Στάζει από το πρόσωπό σου, και χάνεις το πολύτιμο μυαλό σου
Χάνεις το μυαλό σου