Świętojańska noc [French translation]

Szliśmy tędy w gęsty cień paproci

i łowiliśmy księżyca złoty blask.

Gdzie ci teraz księżyc oczy złoci?

Jestem ja i jesteś ty, lecz nie ma nas.

Nie umiałabym cię już zapomnieć.

Za nic stracić wspomnień tych nie chciałabym.

Dawne noce przybiegają do mnie,

osnuwają szeptem swym.

Świętojańska noc zapada już.

Świętojańska noc, noc pełna wróżb.

Wśród zaklętych ziół, czerwcowych kniej,

jeszcze jeden raz uwierzę jej.

Może w niej odnajdę szczęście, co zgubiło ślad,

które daje los nie częściej niż paproci kwiat.

Świętojańska noc zapada już.

Świętojańska noc, noc pełna wróżb.

Przez księżyca nów, przez czarny las

idzie, aby znów odnaleźć nas,

w milczeniu gwiazd, ostatni raz,

stęskniona noc, zielona noc.