Πόσες φορές χρειάζεται να προσπαθήσω να σου πω
Ότι λυπάμαι για τα πράγματα που έχω κάνει;
Όταν αρχίζω να προσπαθώ να σου πω
Είναι τότε, όταν χρειάζεται να μου πεις
Γεια, αυτό το είδος του προβλήματος μόλις τώρα άρχισε
Λέω στον εαυτό μου πάρα πολλές φορές:
Γιατί ποτέ δεν μαθαίνεις να κρατάς το μεγάλο σου στόμα κλειστό;
Γι 'αυτό πονάει τόσο άσχημα να ακούω τα λόγια
Που συνεχίζουν να πέφτουν από το στόμα σου
Να πέφτουν από το στόμα σου
Πες μου γιατί;
Σε παρακαλώ, πες μου γιατί;
Εντάξει, μπορεί να είμαι τρελή, μπορεί να είμαι τυφλή
Μπορεί να είμαι κακοπροαίρετα αγενής
Αλλά μπορώ ακόμα να διαβάσω την σκέψη σου
Και έχω ακούσει ότι ειπώθηκε πάρα πολλές φορές ότι θα ήσουν καλύτερα χωρίς εμένα
Εξάλλου, γιατί δεν μπορείς να δεις ότι αυτό το πλοίο βουλιάζει;
Αυτό το πλοίο βουλιάζει, αυτό το πλοίο βουλιάζει
Ας πάμε μέχρι την άκρη του νερού
Και μπορούμε να ναυαγήσουμε αυτές τις αμφιβολίες
Μερικά πράγματα είναι καλύτερα να αφεθούν ανείπωτα
Αλλά ακόμα με κάνουν άνω-κάτω
Κάνοντάς με άνω-κάτω, μωρό μου, με κάνουν άνω-κάτω
Αυτό είναι το βιβλίο που ποτέ δεν διάβασα
Αυτά είναι τα λόγια που ποτέ δεν είπα
Αυτό είναι το μονοπάτι που ποτέ δεν θα περπατήσω
Αυτά είναι τα όνειρα που θα ονειρευτώ, παρόλα αυτά
Αυτή είναι η χαρά που σπάνια εξαπλώνεται
Αυτά είναι τα δάκρυα, τα δάκρυα που ρίξαμε
Αυτός είναι ο φόβος, αυτός είναι ο τρόμος
Αυτά είναι τα περιεχόμενα του μυαλού μου
Και αυτά είναι τα χρόνια που έχουμε περάσει
Και αυτό είναι αυτό που αντιπροσωπεύουν
Ξέρεις πώς νιώθω;
Επειδή δεν νομίζω ότι ξέρεις πώς νιώθω
Πώς νιώθω , ποτέ δεν θα μάθεις πώς νιώθω
Ποτέ δεν θα μάθεις
Γιατί;