Who Taught You How To Hate [Greek translation]

Αφουγκράζομαι τις φωνές να αντιλαλούν τριγύρω μου

Εξοργισμένα μάτια που δεν αναγνωρίζουν ούτε καν ποιός είμαι

Ζητώντας να σκοτώσουν ξανά (θα σκοτώσουν ξανά)

Καθώς οι άγνωστοι εχθροί με περικυκλώνουν

Ένα δαιμόνιο γέλιο αντηχεί μές στο κεφάλι μου

Κι είμαι γεμάτος από τρόμο (και αδρεναλίνη)

Τί έκανα, γιατί ν' αξίζω κάτι τέτοιο;

Και λοιπόν, είμαστε διαφορετικοί, γιατί ν' αξίζω να πεθάνω τώρα;

Δώστε μου μια εξήγηση, γιατί;

Κατόπιν, όλα θολώνουν, αφήνω το ένστικτο να απογειωθεί

Βρίσκω τα χέρια μου στον λαιμό του, μα ακούω τον εαυτό μου να λέει:

Πες μου τώρα, ποιός σ' έμαθε πώς να μισείς;

Γιατί δεν το 'χεις στο αίμα σου

Ούτε είναι κομμάτι απ' αυτό που είσαι φτιαγμένος

Γι' αυτό, ας το ξεκαθαρίσουμε

Πως κάποιος σ' έμαθε πώς να μισείς

Όταν ζείς καθ' αυτόν το τρόπο, καταλήγεις

Νεκρός για τους πάντες

Το καμάρι κάθε πατέρα, ο γιός που περπατάει δίπλα μου

Κοιτάζω ολόγυρα και θαυμάζω τα παιδιά που παίζουν

Σε απόλυτη αποδιοργάνωση (τόσο αθώα)

Καμιά διάκριση, μόνο αγνή ευχαρίστηση

Θαρρείς, για να μη σβήσουν τα χρώματά της1 απ' τα μυαλά τους

Τίποτα το ευθυγραμμισμένο (τα πάντα διαφορετικά)

Μα, υπάρχει πάντοτε κάποιος που φυτεύει τον σπόρο του κακού

κι υπάρχουν όντα, εδώ, να σε τραβήξουν στην άλλη πλευρά

Μέσα σ' έναν κόσμο ψεύδους

Τα πάντα αβέβαια σαν έχεις χάσει τον προορισμό σου

Μπορεί να υπάρξει ακόμα, όταν εσύ ο ίδιος είσαι η αιτία που έγινες έτσι;

Πες μου τώρα, ποιός σ' έμαθε πώς να μισείς;

Γιατί δεν το 'χεις στο αίμα σου

Ούτε είναι κομμάτι απ' αυτό που είσαι φτιαγμένος

Γι' αυτό, ας το ξεκαθαρίσουμε

Πως κάποιος σ' έμαθε να μισείς

Όταν ζείς καθ' αυτόν το τρόπο, καταλήγεις

Νεκρός για τους πάντες (δεν είσαι ο κανένας)

Ω, ω

Χαμένη όλη σου η αθωότητα

Και επενδύοντάς την στην αλλαζονεία, καίς ολόκληρή σου τη ζωή (δεν στα έλεγα;)

Καμία, πλέον, σωτηρία, καταναλώθηκε από τις μεγαλύτερες εκδηλώσεις μίσους

Μην το αρνηθείς

Βαθειά μες στη καρδιά σου, παραμένει ακόμα κάτι απ' αυτήν;

Πιστεύεις πως μπορείς να την επαναφέρεις στη ζωή;

Υπάρχει ακόμα μέσα στη ψυχή σου; (δεν σε σώζει)

Πού είναι ο ανώμαλος;

Το ανόσιο απομεινάρι που σε έκανε έτσι;

Να υποκλίνεσαι μπρός στην απαξίωση

Πες μου ποιός, ποιός σ' έμαθε πώς να μισείς;

Γιατί δεν το 'χεις στο αίμα σου

Ούτε είναι κομμάτι απ' αυτό που είσαι φτιαγμένος

Γι' αυτό, ας το ξεκαθαρίσουμε

Πως κάποιος σ' έμαθε πώς να μισείς

Όταν ζείς καθ' αυτόν το τρόπο, καταλήγεις (καταλήγεις)

Πες μου τώρα, ποιός σ' έμαθε πώς να μισείς;

Γιατί δεν το 'χεις στο αίμα σου

Ούτε είναι κομμάτι απ' αυτό που είσαι φτιαγμένος

Γι' αυτό, ας το ξεκαθαρίσουμε

Πως κάποιος σ' έμαθε πώς να μισείς

Όταν ζείς καθ' αυτόν το τρόπο, καταλήγεις (καταλήγεις)

Καταλήγεις

Νεκρός για τους πάντες (δεν είσαι ο κανένας)

1. Της ευχαρίστησης