Verse 1:
ฉันไม่เคยรู้ถึงพิษภัยของคนแปลกหน้า
ไม่เคยรู้สึกถึงคำพูดที่เหมือนกับใบมีดโกนบาดใจ
แต่ฉันจะไม่สนใจเรื่องพวกนั้นภายหลังหรอกนะ
คำพูดเสียดสี ล้อเลียน ทั้งหมดนั้นไม่ได้มีความหมายหรอก
ฉันกำลังจะเริ่มเขียนบทใหม่ของชีวิต
บทที่มีแต่ความรัก ไม่มีความโกรธเข้ามาเกี่ยวข้อง
Pre-chorus:
ช่างโดดเดี่ยวเหลือเกินบนเตียงของเธอนี้
ที่ทำให้ฉันใจสลายแบบนี้ เธอรู้สึกดีใช่ไหม
เดาว่าเธอคงไม่เข้าใจสินะ
ขอให้กรรมตามสนองก็แล้วกัน
Chorus:
เธอไม่รู้เหรอว่าฉันเข้มแข็งมากแค่ไหน
เธอไม่เห็นเหรอ ว่าฉันใส่สีดำทั้งชุดที่แสดงถึงความมีพลัง
อย่าร้องไห้เป็นเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ใครหัวเราะล่ะตอนนี้
รู้มั้ย ว่ามันจบไปแล้ว
เธอไม่รู้เหรอ ว่าฉันจะไม่โทรกลับ
อย่าร้องไห้เหมือนเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ใครกันแน่ที่หัวเราะ
Verse 2:
เธอจะไม่ได้เห็นฉันเศร้า ไม่เห็นฉันเจ็บปวดอีกต่อไป
หวังว่าเธอจะเข้าใจแล้วนะว่าฉันรู้สึกยังไง
ฉันปิดโทรศัพท์เหมือนกำลังจากลา (ลาก่อน)
ผลักฉันจนมุม ตอนนี้มันจบแล้ว
ฉันจะยุติความเกลียดชังทั้งหมดนี้ แล้วให้มันจบลงไป
เรื่องนี้จะกลายเป็นแค่ฝุ่นผงเมื่อฉันแก่ตัวไป
Pre-chorus:
ช่างโดดเดี่ยวเหลือเกินบนเตียงของเธอนี้
ที่ทำให้ฉันใจสลายแบบนี้ เธอรู้สึกดีใช่ไหม
เดาว่าเธอคงไม่เข้าใจสินะ
ขอให้กรรมตามสนองก็แล้วกัน
Chorus:
เธอไม่รู้เหรอว่าฉันเข้มแข็งมากแค่ไหน
เธอไม่เห็นเหรอ ว่าฉันใส่สีดำทั้งชุดที่แสดงถึงความมีพลัง
อย่าร้องไห้เป็นเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ใครหัวเราะล่ะตอนนี้
รู้มั้ย ว่ามันจบไปแล้ว
เธอไม่รู้เหรอ ว่าฉันจะไม่โทรกลับ
อย่าร้องไห้เหมือนเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ใครกันแน่ที่หัวเราะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ใครกันแน่ที่หัวเราะ
Bridge:
ช่างน่าตลก น่าขันเสียจริง
ไร้สาระสิ้นดีเลยที่
เธอคิดว่าจะทำให้ฉันพังได้
Chorus:
เธอไม่รู้เหรอว่าฉันเข้มแข็งมากแค่ไหน
เธอไม่เห็นเหรอ ว่าฉันใส่สีดำทั้งชุดที่แสดงถึงความมีพลัง
อย่าร้องไห้เป็นเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ใครหัวเราะล่ะตอนนี้
รู้มั้ย ว่ามันจบไปแล้ว
เธอไม่รู้เหรอ ว่าฉันจะไม่โทรกลับ
อย่าร้องไห้เหมือนเด็กน้อยล่ะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ตอนนี้ใครกันแน่ที่หัวเราะ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ฮ่า ฮ่า ฮ่า
ใครหัวเราะล่ะตอนนี้