Bu sabah kötü bir haber aldım,
sonrasında bütün günümü ele geçirdi
Bu kişi konuştuğunda, dinledim
ama aniden, söylenecek çok ama çok az şeyi kaldı
Ah, bu nasıl olabilir
Bunca zaman, hayatı başkasının gözünden yaşamıştım
Ruhumu kim kurtaracak şimdi?
Ruhumu kim kurtaracak şimdi?
Hikayem nasıl anlatılacak?
Hikayem nasıl anlatılacak?
Beni birisi gibi hissettirdi bu,
hmm, başka birisi gibi
Bu kişi çokça taklit edilmesine rağmen,
Kendim oluyormuşum gibi hissettim
Bu utanacak bir şey mi, eğer bir başkasının şarkısı
bütünüyle, tamamıyla muhtaçsa?
Ruhumu kim kurtaracak şimdi?
Ruhumu kim kurtaracak şimdi?
Artık yaşlanacak kadar yaşar mıyım merak ediyorum
Kafayı buluyorum, çünkü berbat hissediyorum.
Belki biraz bencilliktir bu,
bütün sahip olduğum şey anılar.
Ama, bunu düşünmeyi hiç bırakamadım;
Senin canın benden daha çok yanıyor olabilir miydi?
Hala, açlığım, açgözlülüğe dönüyor
Çünkü, benim de ihtiyaçlarım var değil mi!
Ah, şimdi kim kurtaracak benim ruhumu?
Kim kurtaracak ruhumu şimdi?
Ah, biliyorum ki kontrolü kaybetmiş durumdayım
Ahhh, kendi ruhumu kendim teslim edecek kadar yoruldum