Τόσα πολλά για να πιστέψεις,
χαθήκαμε στον χρόνο.
Όλα όσα χρειάστηκα
τα αισθάνθηκα στην ματιά σου.
Πάντα σκεφτόμουν να κρατάω
την καρδια σου δίπλα στην δική μου.
Μα τώρα αυτό φαντάζει τόσο μακρινό.
Δεν ήξερα πως η αγάπη μπορεί να φύγει,
δίχως να αφήσει ένα ίχνος.
Που πηγαίνουν οι σιωπηλές καρδιές?
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Που είναι ο ήχος,
αυτοί είναι μόνο οι αντίλαλοι μέσα στη νύχτα.
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς
να νιώθω τον παλμό μέσα μου.
Που πηγαίνουν όλες οι μοναχικές καρδιές?
Κερί στο νερό που παρασύρεται ανήμπορο,
δαρμένο από τον κεραυνό,
έλα και σώσε με.
Οδηγημένος απο την πείνα
ενός ατελείωτου ονείρου.
Ψάχνω για ένα χέρι που μπορώ να κρατήσω.
Φτάνω τα χέρια που θα με αφήσουν να μάθω
που πηγαίνουν οι σιωπηλές καρδιές?
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Που είναι ο ήχος,
αυτοί είναι μόνο οι αντίλαλοι μέσα στη νύχτα.
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς
να νιώθω τον παλμό μέσα μου.
Που πηγαίνουν όλες οι μοναχικές καρδιές?
Που πηγαίνουν όλες οι μοναχικές καρδιές?
Τότε ένα άγγιγμα υπερισχύει έναντι της σιωπής,
η αγάπη ακόμα είναι ζωντανή,
δύο καρδιές που χρειάζεται η μία την άλλη,
μου δίνει φτερά να πετάξω.
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Που είναι ο ήχος,
αυτοί είναι μόνο οι αντίλαλοι μέσα στη νύχτα.
Που είναι τώρα ο χτύπος της καρδιάς μου?
Δεν μπορώ να ζήσω χωρίς
να νιώθω τον παλμό μέσα μου.
Έχω κάποια να δώσω την καρδιά μου,
το νιώθω να γίνεται όλο και πιο δυνατό.
Οι καρδιές είναι φτιαγμένες για να αντέξουν
μέχρι το τέλος του κόσμου.