Je gaf alles weg
Je nam me mee naar huis
Parel in het bleke maanlicht
Zo scheen je huid
Toen fluisterde je in mijn oor
Slaap zacht, mijn vriend
Al onze liefde is een gegeven
En onze harten zullen zich herstellen
We zagen die dwaze koning weer
Met zijn leugens en angst en schaamte
Hij sprak over genocide
En het leren van ieders naam
Is hij echt altijd zo geweest?
Gevuld met hopeloze morgens
Hij heeft de heilige sleutel gestolen
En mij opgesloten in verdriet
Waar zijn de engelen
Waar zijn de engelen
Deze oude zandweg
Deze dag met grauwe lucht
Soms word ik de wereld zat
En voel ik me zo gestoord
Dan fluister jij in mijn oor
Het is oké, mijn vriend
Want al onze liefde is een gegeven
En onze harten zullen zich herstellen