σημερον και τήν ἐμήν ἡμεραν ἄρχω
αἱρῶ κόσμητρον και οικουρίαν ποιῶ
πρῶτως στιληνῶ, πλύνω, αποκονίω,
οὔδ' ἐγ' ἡσυξάσω ἔως των ὠρῶν ὄκτω
εἶτα πάντ' ἀμελῶ μέτα βιβλίοις μοῦ
ὥσπερ χρῶμ' ἀπλωσεθ' ἡ φαντασία μοῦ
κίθαρις και πλέξις και φύσικα τροφή
θέλω καινουργεῖν κἐγω ζώην
παίζω παιγνίας, ῥίπτω βέλεμνα, κ' ἕψω
καινῶ προσωπεῖα, χορείας, ζατρίκιον,
ἔπειτα μετα διασκευαῖς διαχαλῶμαι
καταστάσεις, καταγραφαι, κακοσχολίαι, ἐσθήτες
και πρός βιβλία μοῦ ῥίπτω πάλιν βλέμμα
προσθήσω ποικιλίας προς ἑκαστα γραφέντα
μετά δις κ' ἀποτρίς κτενίζω τό μαλλόν
και πάντα παλίν ἀπ' τῆς ἀρχῆς
κ' αὐτ' ἀνείρομαι, μά πότε, φεῦ πότε
καινουργήσω κἐγω τήν ζωήν;
ἐκεῖ ὑψηλῶς, φανοῖ φανοῦσι
χρόνα πόλλ' ὡσπερ εὔχεσθαι θελουσι
αὔριον εσομαι ὀκτωκαιδεκέτης
δήπου μ' ἀφήσει ἡ μήτηρ ἀποβαίνειν