7 το πρωί, η συνηθισμένη ρουτίνα. Ξεκινάω τις δουλειές και σκουπίζω μέχρι να καθαριστεί τελείως το πάτωμα. Γυαλίζω, περνάω με κερί, βάζω πλυντήριο και σφουγγαρίζω να λάμψουν όλα. Ξανά σκουπίζω και μέχρι τότε έχει πάει 7:15
Και έτσι θα διαβάσω ένα βιβλίο
Η ίσως και 2 η 3
Προσθέτω μερικούς καινούριους πίνακες στη πινακοθήκη μου
Παίζω κιθάρα και κεντάω
Και μαγειρεύω και βασικά,
Απλά αναρωτιέμαι πότε θ' αρχίσει η ζωή μου
Μετά το μεσημεριανό έχουμε παζλ και βέλη και ψήσιμο
Παπιέ μασέ, λίγο μπαλέτο και σκάκι
Αγγειοπλαστική και εγγαστριμυθία, φτιάχνω και κεριά
Μετά τεντώνομαι, ίσως σχεδιάσω, σκαρφαλώσω
Να ράψω ένα φόρεμα
Και θα ξαναδιαβάσω τα βιβλία,
Αν έχω χρόνο να διαθέσω
Θα βάψω λίγο ακόμα τους τοίχους
Είμαι σίγουρη κάπου πως υπάρχει χώρος
Και μετά βουρτσίζω, βουρτσίζω,
Και βουρτσίζω και βουρτσίζω τα μαλλιά μου
Κολλημένη στο ίδιο μέρος που ήμουν πάντα
Και όλο θ' αναρωτιέμαι
Και όλο θ' αναρωτιέμαι
Πότε θ' αρχίσει η ζωή μου?
Και αύριο βράδυ,
Θα φανούν φώτα
Όπως κάθε χρόνο στα γενέθλια μου
Πως είναι,
Έξω όταν λάμπουν?
Ίσως και να με αφήσει,
Η μητέρα μου να πάω