Κι αν τελειώσει η καταιγίδα;
Και δεν σε δω
Όπως είσαι τώρα
Ποτέ ξανά
Το τέλειο φωτοστέφανο
Απ' τα χρυσά μαλλιά και τις αστραπές
Σε τοποθετεί ενάντια
Στον τελευταίο χορό του πλανήτη
Μόνο για ένα λεπτό
Ο κοφτερός, ασημένιος ουρανός
Σε άναψε σαν ένα αστέρι
Το οποίο θα ακολουθήσω
Τώρα μας βρήκε
Όπως σε βρήκα εγώ
Δεν θέλω να τρέξω
Απλώς κυρίευσέ με
Κι αν τελειώσει η καταιγίδα;
Και δεν μας αφήσει τίποτα
Εκτός από μια ανάμνηση
Μια μακρινή ηχό
Θέλω ν' αναγκαστώ να πάρω μια απόφαση
Δεν θέλω να ηρεμήσω
Να ταρακουνήσω το ένα κλουβί μετά το άλλο
Μέρι το αίμα μου να βράσει
Θέλω να σε δω
Όπως είσαι τώρα
Κάθε μία μέρα
Που ζω
Ζωγραφισμένη στις φλόγες
Η βροντή που τα πάντα γδέρνει
Ας είναι οι αστραπές μέσα μου
Που θα χτυπούν ανελέητα