Απλώς, ξέχασέ το. Δεν έχω πλέον όρεξη να διαφωνώ.
Δεν μπορώ να γνωρίζω ακριβώς περί τίνος διαφωνούμε.
[Αν και] ξέρω ότι φοβάσαι και ότι νομίζεις ότι θα φύγω,
σε διαβεβαιώ εγώ δεν θα φύγω.
Και αν νομίζεις ότι εγώ ενδέχεται να καταλήξω άστεγος,
απλώς θυμήσου αυτό το ερώτημα:
Τι θα γινόταν αν εγώ δεν είχα αξία και αυτό επαληθευόταν ;
Τι θα γινόταν αν σου έλεγα, γλυκιά μου, ότι δεν έχω καμία αξία χωρίς εσένα ;
Πώς θα αντιδρούσες αν θύμωνα, τι νομίζεις θα έκανα ;
Σου είπα, αγάπη μου, ότι σε αγαπώ και δεν έχω καμία αξία χωρίς εσένα.
Ξέρω πως είναι δύσκολο, αλλά κάπως προετοιμαζόμασταν για αυτή τη στιγμή εδώ και πολύ καιρό.
Είναι συχνά η απατηλή περηφάνια που μας λέει ότι δεν φταίμε.
Ακούω τη φωνή σου να μου λες πως δεν θα φύγεις ποτέ,
κι εγώ την πιστεύω ακράδαντα.
Και αν νομίζεις ότι εγώ ενδέχεται να καταλήξω άστεγος,
απλώς θυμήσου αυτό το ερώτημα:
Τι θα γινόταν αν εγώ δεν είχα αξία και αυτό επαληθευόταν ;
Τι θα γινόταν αν σου έλεγα, γλυκιά μου, ότι δεν έχω καμία αξία χωρίς εσένα ;
Πώς θα αντιδρούσες αν θύμωνα, τι νομίζεις θα έκανα ;
Σου είπα, αγάπη μου, ότι σε αγαπώ και δεν έχω καμία αξία χωρίς εσένα.