[ท่อนแรก]
ลุกขึ้นไปไม่ทันสว่าง ถนนหนทางแต่เช้า
ล้วงไฟแช็คขึ้นจุดบุหรี่ แล้วก็ผูกเงื่อนสายรองเท้า
คงต้องถามว่าทำไม ทำไมทำไม่สำเร็จ
คงต้องถามว่าเพราะไร ถึงได้ใช้เงินหมดเหม็ด
ยังมีหมาแดลเมเชียน และยังคงพี้ยาได้
ยังดีดเพลงบนกีตาร์ได้อย่าง เย็ดแม่ จราจล
ชีวิตมัน (สั้นเกิน) รักคนที่เธอยังมี
เพราะเธออาจโดนชนตายหรืออาจจะโดนยิงตาย
ไม่เคยจะเก็บปัญหาไว้เองมีไรก็ต้องระบาย
ไม่เคยจะไปหาเรื่องใครถ้าไม่มีเกราะกันมลาย
ลองเอาเยี่ยงเอาตาม เธอลองไป ทะ-ทะ-ทะ-ทำดูดิ๊
ลองเอาสตางค์เธอ ไปบริจาคเกื้ออารี-รี-รี-รี
รักคือสิ่งที่มี ที่อยู่เพียงเอื้อมมือ
และสไตล์ของสับไลม์ ส่งตรงจากลองบีช
แต่สุดท้ายก็กลับกลาย ให้กรรมที่เธอทำตามสนอง
ไม่เชื่อก็ลองดู เดี๋ยวก็โดนหลอกหลอน
รักคือสิ่งที่มี ไม่ต้องจราจล
พอถึงเวลาก็รู้ว่าเร่าร้อน
[คอรัส]
ความรัก คือสิ่งที่มี
บอกว่า ให้จำไว้ไง
ความรัก คือสิ่งที่มี
จงจำให้ขึ้นใจ
ความรัก คือสิ่งที่มี
บอกว่า ให้จำไว้ไง
ความรัก คือสิ่งที่มี
ที่มี ที่มี ที่มี
[ท่อนที่สอง]
ทำไม่น้ำตาไม่ไหลตอนหมาหนีไป
และไยไม่เดือดใจที่ต้องจ่ายค่าน้ำค่าไฟ
และไยไม่เดือดใจเวลาแม่ดูดบ้องกัญชา
แดกเหล้าเป็นขวดแล้วตามด้วยโคเคน
สมสู่ หรือสู้ มันก็เหมือนกัน
ไปอยู่กับหมาของหลุย สิ่งเดียวที่ทำใจร่มเย็น
ขอให้ความรัก ขอให้ความรัก กลับมาหาพลัน
[คอรัส]
ความรัก คือสิ่งที่มี
บอกว่า ให้จำไว้ไง
ความรัก คือสิ่งที่มี
จงจำให้ขึ้นใจ
ความรัก คือสิ่งที่มี
บอกว่า ให้จำไว้ไง
ความรัก คือสิ่งที่มี
(ที่มี ที่มี ที่มี)