Ήμουν εγώ στο δρόμο
Αλλά εσύ δε μπορούσες να με δεις
Τόσα πολλά φώτα εκεί έξω, αλλά πουθενά εδώ κοντά
Ήμουν εγώ στο δρόμο
Ακόμα δε μπορούσες να με δεις
Και έπειτα φώτα από φακούς και εκρήξεις
Οι δρόμου τελειώνουν πλησιάζοντας
Διανύουμε απόσταση αλλά όχι μαζί
Εγώ είμαι η καταιγίδα εγώ είμαι το θαύμα
Και τα φώτα των φακών εφιάλτες
Και ξαφνικές εκρήξεις
Δεν ξέρω τι περισσότερο να ζητήσω
Μου δόθηκε μονάχα μια ευχή
Αφορά εσένα και τον ήλιο
Ένα πρωινό τρέξιμο
Η ιστορία του δημιουργού μου
Όσα έχω και για όσα πονώ
Έχω ένα χρυσό αυτί
Κόβω και τρυπάω
Και τι άλλο υπάρχει
Οι δρόμου τελειώνουν πλησιάζοντας
Διανύουμε απόσταση ακόμα όχι μαζί
Αν είμαι η καταιγίδα αν είμαι το θαύμα
Θα έχω φώτα φακών εφιάλτες
και ξαφνικές εκρήξεις;
Δεν υπάρχει δωμάτιο όπου μπορώ να πάω και
Έχεις και εσύ μυστικά
Δεν ξέρω τι περισσότερο να ζητήσω
Μου δόθηκε μονάχα μια ευχή