ที่ทำไปนั้นมันไม่ได้ตั้งใจ
แตกต่างไป ไม่เหมือนเก่า
อาจไม่ได้ดูดีพร้อมและสมบูรณ์
แต่มันสวยด้วยมือที่ฉันสร้าง
ทำได้ใช่ไหมเล่า
(เดี๋ยว) เข้ามาเลย เข้ามาเลย
(คุยเพลิน) เข้ามาเลย เข้ามาเลย
ทำได้ในแบบเรา
(ป่ะเดิน) เข้ามาเลย เข้ามาเลย
(ขอกอด) เข้ามาเลย เข้ามาเลย
ปลูกมาแล้วกุหลาบกี่แถวกัน
และก็ลั่นทม ให้พวกท่านชม
ฝึกเดินเหินท่วงท่าเกินเทียบทัน
แสร้งทำหน้าชื่นแต่อกฉันตรม
ทำได้อีกไหมถ้าเรายอมให้ปลูกต้นที่ใจต้องการในตอนนี้
(อย่ารีบร้อนสิรอน้องที โอ๊ย)
ทำได้อีกไหมถ้ารู้แก่ใจไม่เห็นจะต้องไม่มีที่ติ
ก็แค่ปล่อยให้มันเป็น ไม่ต้องเครียดต้องเค้น
พายุเบ่งบานดอกฮาคารันดา
มะเดื่อแกว่งไกว (ใหญ่) เถาโยงใย (ไม่เป็นไร)
ต้นปาล์มใหญ่หนาที่สูงเสียดฟ้าให้เอื้อมไต่ขึ้นดังยอดเสา
ทำได้ใช่ไหมเล่า
จะเสกของประหลาดอย่างต้นหยาดน้ำค้าง
มันเป็นพืชกินแต่สัตว์ ก็ต้องจัดเล่นบ้าง
จะลองสิ่งที่ไม่ถนัดดูสักตั้ง
สุดเบื่อที่ต้องงดงามขว้างทิ้งสิ่งที่หวังสักครั้ง
ครั้งเธอนั้นคือเรื่องราวในความฝันมานมนานตั้งแต่ครั้งจำความได้
หยั่งรากลึกลงไปเท่าไร
เพียงแค่ฉันคงเคยชินกับภาพนั้น แค่ดีใจที่เธอก้าวออกมาไกล
เธอ/ฉันก้าวได้แค่ไหน ขึ้นถึงฟ้าก็จะไปให้ได้
พายุเบ่งบานดอกฮาคารันดา
มะเดื่อแกว่งไกว (ว้าว) เถาโยงใย (เอา)
ต้นปาล์มใหญ่หนาที่สูงเสียดฟ้าให้เอื้อมไต่ขึ้นดังยอดเสา
ทำได้ ทำได้
ทำได้อีกไหมถ้าเราเปิดใจให้รับให้รู้แค่เพียงแค่ตอนนี้
ใจเรียกร้องมันก็ต้องสิ
ทำได้อีกไหมเมื่อรู้แก่ใจว่าเราไม่ใช่ไม่มีที่ติ
และเป็นเรื่องธรรมดา
เฮ้ ดูดีดีนี่พี่ฉันมา วู้ว
เปิดตัวให้ดูด้วยต้นตาเบบูญ่า
(ให้โลกได้รู้ จนต้องอู๊ยาา)
เปลี่ยนทางไป (เปลี่ยนทางไป) สร้างแนวใหม่ (มันเร้าใจ)
มองภาพสดใสก็เธอใช่ไหมที่ช่วยมาเปิดดวงตาให้เรา
ทำได้ใช่ไหมเล่า
ต้องบอกกับทุกคนเขา
ทำได้ใช่ไหมเล่า
ได้หมดแหละ ไม่ต้องเดา
ทำได้ในแบบเรา