Нежна душа, ах така гола
и ако стојам, целосно без кожа (погледни се)
надеж исползува од месото и крвта
несреќата ја џвака радоста (погледни се)
Среќата ме напушта
срцето ме напушта
се‘ ме напушта
ме напушта.
Среќата ме напушта
срцето ме напушта
само несреќата останува
се поклонува.
Кој знае?
Кој знае?
Срцето ме напушта
Кој знае?
Кој знае?
Срцето ме напушта .
Го сакам животот
животот не ме сака
ме клоца со нозе
и ме удира во лице.
Го сакам сонцето
сонцето не ме сака
ми ја гори душата
денот без светлина.
Јас бегам од тоа
сакам да се ослободам
но несреќата, таа
секогаш ме стигнува
ги пие моите солзи
скока во мојата крв
ги ждере моите соништа
и се храни добро, да.
(Погледни се)
(Погледни се)
(Погледни се)
Кој знае?
Кој знае?
Срцето ме напушта
Кој знае?
Кој знае?
Срцето ме напушта .
Го сакам животот
животот не ме сака
ме клоца со нозе
и ме удира во лице.
Го сакам сонцето
сонцето не ме сака
иднината така темна
сите дни без светлина.