Wehikuł czasu

[Zwrotka 1: Bonus RPK]

Obserwuję dziś nowe czasy

Zaserwuję ci zastrzyk prawdy

Kontempluję, czuję wielkie zmiany

Tak ten świat wiruje, że jestem zmieszany

Przed oczami mam wspominki

Kiedy w TV leciały Muminki. Daimos, Gigi plus kilka innych

Ja tak jak Tsubasa chciałem być mistrzem piłki

Robić zmyłki, siekać triki. Tam, gdzie za bramki służyły śmietniki

Nie do pomyślenia było wtedy, żeby chłopcy używali szminki

Więcej tabu, mniej rozkminki. Pełne podwórka, ławki, drinki

Otwarte klatki,

wszyscy się znali

Na nich bezdomni spokojnie kimali

Kiedyś rodzice się mniej o nas bali

Kiedyś się żeśmy na drzewa wspinali

Niegdyś siniaki to były oznaki dobrej zabawy.

Dziś to paraliż.

Starsi na schodach gonili krople

Odór alpagi

czuć było pod oknem

Dobrze pamiętam te złe i te dobre

Strony lat 90.

[Refren: Sokół]

My twardo stoimy na nogach

i wciąż unikamy mielizny

A dzisiaj tu niejeden kozak na siłę się wbija w krzywizny

Na siłę pakują się w gipsy, a życie to nie są Netflixy

Zamawiaj wehikuł i cofaj się wstecz, naucz się życia mężczyzny

My twardo stoimy na nogach

i szybko radzimy se z lipą

A dzisiaj tu niejeden chłopak dryfuje bez celu do nikąd

Znamy to nie wirtualnie, podwórka i ludzie w offlinie

Zamawiaj wehikuł, by poczuć to życie,

bo było tam trochę normalniej

[Zwrotka 2: Juras]

Te słowa do bitu bez kitu otwierają przejście

Siadasz w wehikuł czasu, ja witam w moim mieście

Przestępstw, w mieście, gdzie wszędzie czuć agresje

Na każdym bloku po zmroku najczęściej zarabiamy pensje

Śródmieście, ze zdjęciem na fejsie nie oznaczysz się tu

Bo nie ma smartfonów, Facebooka, ani Internetu

Cieciu, nie dygaj, chodź na spacer po podwórkach

Jakby ktoś pytał, mów, że jesteś od Jurka

Tu pełne boiska dzieciaków

i każdy jest znany z nazwiska i z pyska

Tu ciężkie ma życie turysta,

bo co rusz, to łobuz mu kiermany fiska.

Tu patentów jest długa lista,

tu życie ogląda się z bliska

Tu zdjęcia się robi głównie z rodziną,

a nie z gołą dupą na Insta

[Refren]