Τα χαράματα, τα χαράματα,
κείνες τις ώρες σε συλλογιέμαι.
Τα χαράματα, τα χαράματα,
κείνες τις ώρες σε συλλογιέμαι.
Έτσι λες, κι όμως αναρωτιέμαι
αν με αγάπησες ποτέ πραγματικά.
Σ' ένα δωμάτιο μια σταλιά
κάθομαι μόνος, σε συλλογιέμαι.
Σ' ένα δωμάτιο μια σταλιά
κάθομαι μόνος, σε συλλογιέμαι.
Αναρωτιέμαι αν θυμάσαι πια
όλα κείνα που κάναμε παλιά.
Ένα τραγούδι τόσο δα
για μια θύμηση που σβήνει.
Ένα τραγούδι τόσο δα
για μια θύμηση που σβήνει,
για κείνη που αγάπησα αληθινά,
για τη μόνη που 'χω μες στην καρδιά.