Κάποτε αγαπιόμασταν, σε παρακαλώ μη με κάνεις να κλαίω,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ...
Όταν κλείνω τα μάτια μου βλέπω εσένα, όταν κλείνω τα αυτιά μου ακούω εσένα...
Σε παρακαλώ, μη με αφήνεις...
Ο άνθρωπος που έγινε το φως στη σκοτεινή ζωή μου,
ένας τόσο πολύτιμος άνθρωπος...
Μια μέρα περνάει κι άλλη μια και μου λείπεις όλο και περισσότερο, ακόμα και καθώς τραγουδώ αυτό το τραγούδι...
Κάποτε αγαπιόμασταν, σε παρακαλώ μη με κάνεις να κλαίω,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ...
Όταν κλείνω τα μάτια μου βλέπω εσένα, όταν κλείνω τα αυτιά μου ακούω εσένα...
Σε παρακαλώ, μη με αφήνεις...
Ίσως γυρίσεις, επειδή ίσως γυρίσεις και πάλι σήμερα
σε περιμένω...
Δεν ξέρεις, δεν ξέρεις πόσο πονάω,
ακόμα και καθώς τραγουδώ αυτό το τραγούδι...
Κάποτε αγαπιόμασταν, σε παρακαλώ μη με κάνεις να κλαίω,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ...
Όταν κλείνω τα μάτια μου βλέπω εσένα, όταν κλείνω τα αυτιά μου ακούω εσένα...
Σε παρακαλώ, μη με αφήνεις...
Αν έπρεπε να διαλέξω ανάμεσα σε σένα και τον υπόλοιπο κόσμο,
ακόμα και αν μου στερούσαν τα πάντα,
αν είχα εσένα, θα ήμουν καλά...
Μέρα ή νύχτα, διψάω για την αγάπη σου...
Η καταραμένη υπόσχεση μου να σε ξεχάσω με κάνει να κλαίω ξανά, δε με ακούς;
Το μόνο που θέλω από σένα, είσαι εσύ...
Χωρίς εσένα δε μπορώ να κάνω τίποτα...
Αν ακούς αυτό το τραγούδι, σε παρακαλώ γύρισε, γύρισε...
Όσο περισσότερο αγαπάω, τόσο πιο αδύναμη γίνομαι,
για μένα υπάρχεις μόνο εσύ...
Κάποτε αγαπιόμασταν, σε παρακαλώ μη με κάνεις να κλαίω...
Σε παρακαλώ, μη με αφήνεις...
Ναι, ω, ω... τελικά φεύγεις και με κρατάς μακριά...
Πέταξα την περηφάνια μου και σαν τρελή σε ακολούθησα...
Αλλά η καρδιά μου με προέτρεψε και μου είπε
να μη χάσω αυτόν που είναι ο μοναδικός για μένα στον κόσμο...
Παριστάνω ότι γελάω, παριστάνω ότι είμαι μια χαρά...
Αυτό είναι το τελευταίο τραγούδι που τραγουδώ σε σένα...
Σε παρακαλώ, μη με αφήνεις...