Πάρε ό,τι μού έμεινε!
Πώς μπορούμε κόμη να πετύχουμε, παίρνοντας αυτό που δεν χρειαζόμαστε;
Λέγοντας ψέματα, άλλοθι, πουλώντας όλο το μίσος που ανατρέφουμε
Μεγαλοποίησε την τραγωδία μας
(Δεν μπορείς να αγνοήσεις, ή να δικαιολογήσεις την απληστία)
Αγορασμένοι στη γη της ελευθερίας
(Οι ελεύθεροι)
Κι όλοι μας πρέπει να κατηγορηθούμε
Το παρακάναμε
Από την υπερηφάνια στην ντροπή
Προσπαθούμε υπερβολικά
Πεθαίνουμε μάταια
Είμαστε απεγνωσμένα ευτυχισμένοι και τυφλοί
Αυτό που είμαστε
Το θέλουμε όλο
(Χωρίς θυσία)
Συνειδητοποιήστε ότι σπαταλάμε τις ζωές μας ζώντας στην κουλτούρα του φόβου
Στεκόμαστε για να χαιρετήσουμε, να πούμε ευχαριστώ στον άντρα της χρονιάς
Πώς φτάσαμε εδώ;
(Δεν μπορείς να αγνοήσεις, ή να δικαιολογήσεις την απληστία)
Είναι η απληστία που δεν μπορούμε να αντισταθούμε
(Αντισταθούμε)
Κι όλοι μας πρέπει να κατηγορηθούμε
Το παρακάναμε
Από την υπερηφάνια στην ντροπή
Προσπαθούμε υπερβολικά
Πεθαίνουμε μάταια
Είμαστε απεγνωσμένα ευτυχισμένοι και τυφλοί
Αυτό που είμαστε
Το θέλουμε όλο
Όλοι το θέλουν χωρίς καμία
(Θυσία)
Πείτε μου τώρα, τι έχουμε κάνει; Δεν ξέρουμε
Δεν μπορώ να επιτρέψω ό,τι έχει ξεκινήσει να με καταστρέψει
Πίστεψέ με τώρα δεν έχουμε επιλογή
Με τις πλάτες στον τοίχο
Κι όλοι μας πρέπει να κατηγορηθούμε
Το παρακάναμε
Από την υπερηφάνια στην ντροπή
Προσπαθούμε υπερβολικά
Πεθαίνουμε μάταια
Είμαστε απεγνωσμένα ευτυχισμένοι και τυφλοί
Όταν αυτό που χρειαζόμαστε είναι
Είναι κάτι αληθινό
Να πιστέψουμε
Όλοι (δεν θέλουμε);
Όλοι, όλοι
Θα πέσουμε
Επειδή πρέπει να κατηγορηθούμε όλοι
Το παρακάναμε
Από την υπερηφάνια στην ντροπή
Προσπαθούμε υπερβολικά
Πεθαίνουμε μάταια
Το θέλουμε όλο
Όλοι, όλοι δεν (θέλουμε);