Θυμάμαι όταν χωρίσαμε την πρώτη φορά
βλέποντας αυτό,και έχοντας αρκετά,είναι λες
(και) δεν έχουμε δει ο ένας τον άλλο για ένα μήνα
όταν είπες,είπες,ότι χρειάζεσαι χώρο,τι;
όταν ήρθες ξανά και είπες
μωρό μου,μου λείπεις το ορκιζομαι θα αλλάξω
εμπιστεύσου με,θυμήσου πως αυτό διερκεσαι για μια μέρα
είπα,σε μισώ,χωρίσαμε,με πήρες τηλέφωνο,σ'αγαπώ
Ωω το ακυρώσαμε χτες βράδυ
αλλά ωω,αυτή τη φορά σου λέω,σου λέω
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
πας να μιλήσεις με τους φίλους σου,μίλα
και εμένα μου μιλάνε οι φίλοι μου
αλλά εμείς δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
ΠΟΤΕ,όμως..
Πραγματικά θα μου λείψει που ξεκίναγες τον καυγά
και εγώ,που έπεφτα για μια κραυγήότι ήμουν σωστή
και εσύ,θα κρυφτείς και θα βρεις το δικό σου κομμάτι μου με κάποιο
κρύο δίσκο που είναι πολύ πιο παγωμένος από μένα
Ωω με πήρες πάλι απόψε
αλλά ωω,αυτή τη φορά σου λέω,σου λέω
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
πας να μιλήσεις με τους φίλους σου,μίλα
και εμένα μου μιλάνε οι φίλοι μου
αλλά εμείς δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
Σκεφτόμουν,ότι εμείς,θα ήμασταν για πάντα πάντα πάντα
και έλεγα ποτέ έλεγα ποτέ
χα,με πέρνει πάλι τηλέφωνο και είναι σαν,"ακόμα σ'αγαπώ"
και είμαι σαν,εννοώ,εννοώ αυτό είναι εξουθενωτικό,ξέρεις
δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί,όπως παλιά
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
Δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
πας να μιλήσεις με τους φίλους σου,μίλα
και εμένα μου μιλάνε οι φίλοι μου
αλλά εμείς δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί
δε θα είμαστε ξανά μαζί,εμείς
Ω,να είμαστε ξανά μαζί
Πας να μιλήσεις με τους φίλους σου,μίλα
και εμένα μου μιλάνε οι φίλοι μου
αλλά εμείς δε θα είμαστε ποτέ ποτέ ποτέ ξανά μαζί