[Anya]
Ben ik nu blij?
Me doel is dichtbij,
Maar blij?
Nee, in tegendeel.
Ik dacht altijd,
hij telt niet voor mij.
Nu voel ik ineens heel veel.
Hij is een schooier, Zij prinses.
't sprookje is nu voorbij.
Maar wie ik nu voortaan mis, ben....
Gleb?!!!
[Gleb]
Een onbetrouwbaar wicht,
Jij zou je vingers branden,
En ik heb tot mijn schande, je laten gaan.
Maar dit keer niet.
Parijs is geen plek voor een echt loyale Rus
[Anya]
Jij en ik zijn beide loyale Russen.
[Gleb]
Ik neem je mee naar huis.
[Anya]
Dit is nu mijn thuis
[Gleb]
Geen spelletjes meer, Anya! Alsjeblieft!
[Anya]
Dit is geen spel, Gleb!
Dat weten we alle twee!
[Gleb]
Als jij Anastasia bent,
Denk je echt dat de geschiedenis had gewild dat jij nog leeft?
[Anya]
Natuurlijk!
Waarom wil jij dat niet?
[Gleb]
De Romanov's kregen alles en gaven nooit iets terug.
Tot het Russische volk in opstand kwam
En ze heeft uitgeroeid.
[Anya]
Op één na!
Ga je gang!
Maak het af!
Ik ben mijn vaders dochter!
[Gleb]
En ik mijn vaders zoon!
Ik moet afmaken wat hij begon!
Mijn vader weigerde te praten van die nacht,
Zijn schaamte dreef hem naar de dood.
[Anya]
Zie je ze in mij? Zie hun gezichten in mijn gezicht?
Hoor hun kreten! Denk aan hun doodsangst.
[Gleb]
Maar ik geloof dat hij iets nobels heeft volbracht,
En hou zijn naam nu groot!
[Anya]
Doe het! Doe het en ik zal eindelijk weer bij mijn ouders zijn!
Bij mijn broertje en bij mijn zusjes!
[Gleb]
Ik hoor ze, ze gillen
Maar ik heb niets te willen!
Een man vervult zijn plichten, Anya!
De keuze is simpel.
Voor Ruslands rode wimpel,
Moet jouw verleden zwichten, Anya!
De Njeva stroomt
Een volk dat droomt.
Van lente, pril en rein,
De sneeuw die wijkt.
De tsaar bezwijkt.
Veel dromen eindigen in pijn
Zo simpel kan een revolutie!