Αυτός είναι πόλεμος άνευ όπλων, παρέλαση δίχως βηματισμό,
δολοφονία άνευ φόνου, έκφραση τρέλας προς πάσαν κατεύθυνση.
Πρώτα, καμιά συνέχεια, υπολογίστε, καμιά ισότητα,
John χωρίς καμιά Yoko,
περισσότερη ισχύς, λιγότεροι άνθρωποι
και όχι, δεν φοβάμαι εκείνο το αποτύπωμα στο χαρτόδετο βιβλίο σας.
Κάθε στιχομυθία γίνεται πράγματι για να λειτουργήσει ως καθυστερημένη επίθεση,
κάθε φράση λειτουργεί ως κοφτερή λεπίδα που σώζεται μέχρι να την ξαναπαίξουν,
για να σκλαβώσουν και να τους αφήσουν άστεγους, σφαγή, αργός θάνατος.
Στους ξερότοπους του σήμερα,
όπου δεν απομένει τίποτε άλλο να χάσουμε,
και δεν απομένει τίποτε άλλο να πάρουμε
αλλά σε αναγκάζεις να διαλέξεις.
Στους ξερότοπους του σήμερα,
όπου το αύριο εξαφανίζεται
καθώς το μέλλον πεθαίνει
και η ελπίδα σας μετατρέπεται σε φόβο.
Στους ξερότοπους του σήμερα.
Δείξτε τίτλους τέλους, το πιάσατε, η παράσταση τελείωσε.
Αυτοί μιλάνε μόνο και μόνο για να μιλάνε,
αλλά δεν έχουν καμιά σημασία.
Κανείς τους δεν έρχεται πρεπόντως, μιλάνε όπως τα όπλα.
Όμως, πόσοι γεννιούνται ακέραιοι ; Κανείς !
Οπότε, όχι, δεν φοβάμαι να δω αυτά τα κορόιδα να κρατάνε εναντίον μου λεπίδα,
δεν πρόκειται να χαλάσω ό,τι έφτιαξα πριν έλθετε εσείς,
εκλάβετε το όπως το εκλαμβάνετε, είμαι το αντίθετο της κενής θέσης,
και αυτό δεν είναι διαπραγμάτευση, τώρα μισήστε και αναμείνατε και ιδέτε !
Στους ξερότοπους του σήμερα,
όπου δεν απομένει τίποτε άλλο να χάσουμε,
και δεν απομένει τίποτε άλλο να πάρουμε
αλλά σε αναγκάζεις να διαλέξεις.
Στους ξερότοπους του σήμερα,
όπου το αύριο εξαφανίζεται
καθώς το μέλλον πεθαίνει
και η ελπίδα σας μετατρέπεται σε φόβο,
και η ελπίδα σας μετατρέπεται σε φόβο.
Στους ξερότοπους του σήμερα.
Στους ξερότοπους του σήμερα.
Στους ξερότοπους του σήμερα.