Απλως περπατω με ενα φαντασμα, και εκεινος περπαταει στο πλαϊ μου
Η ψυχη μου χορευει στο μαγουλο μου
Δεν ξερω που ειναι η εξοδος
Καθε μερα ειναι ακομα η ιδια, και δεν ξερω τι να κανω
Κουβαλω τα δακρυα μου σε μια πλαστικη σακουλα
Και ειναι το μοναδικο πραγμα που πηρα απο σενα
Εχω κοντα μαλλια
Και αντιμετωπιζω καποιες επιπλοκες
Οποτε, οποτε αν νοιαζεσαι
Προσπαθησε να αναλυσεις την κατασταση
Ξερεις, φιλε καθως τα φυλλα πεφτουν στο εδαφος, η ψυχη μου πηγαινει γυρω, γυρω, γυρω
Οποτε παρακαλω, καν'το σωστα
Απλως λυσε τα μαγια
Γιατι δεν το κανεις σωστα? Δεν θελω αλλη μαχη
Δεν δημιουργω την υφεση μου με τον εγωισμο μου
Βγαζω την κουκουλα μου, και μπαινω βαθια στο δασος
Ξερεις, φιλε
Οι τσαντες ειναι το μονο μου φαγητο
Και με βαζει σε παραξενη διαθεση
Δεν θα σου δωσω τη καρδια μου
Σε ασημενιο πιατο
Γιατι δεν μπορουμε απλως να ειμαστε συντροφοι?
Οχ, οχι, μην ερθεις ποτε ξανα σε μενα
Οχ, οχι, μην ερθεις ποτε ξανα σε μενα
Ευχομαι να μπορουσα να ειμαι παιδι,
Γραψε μου αλλον χορο,
Αλλη ευκαιρια, αλλο ρομαντισμο
Θα μπορουσαμε απλως να ειμαστε φιλοι
Ευχομαι να μπορουσα να ειμαι παιδι, γραψε μου αλλον χορο, αλλη ευκαιρια, αλλο ρομαντισμο
Θα μπορουσε να ειναι το τελος