เราเกิดมาล้วนต้องได้รับบทไป
บ้างก็เป็นเหมือนดาว และบ้างก็ขวางเขาเอาไว้
รู้ว่าต้วฉันพร้อมจะยิ่งใหญ่
แล้วเหตุใดไม่เคยได้เป็นเรื่องจริง
ยังคงอดทนและเฝ้ารอ
คนที่เปี่ยมล้นด้วยไฟไปสู่ฝัน
คงจะคอยช่วงเวลา รับบทนำ ได้สักวัน
ฉันก็มาด้วยใจที่มุ่งมั่น
พร้อมจะรับสิ่งดีที่น่าแอบอิง
ทำไมยังคงอยู่แต่ในวิงส์
ถึงคิวฉันนี่ แต่รอจนแทบถอดใจท้อ
ท่องจำได้ดี แต่ยังต้องฝืนยืนเฝ้ารอ
ต้องมีคนอื่นเข้ามาแย่งชิง
ในตอนที่ฉันเฝ้าคอยข้างวิงส์
ยังคงอดทนไม่ว่าอย่างไร
แค่เพียงพริบตา โอกาสเข้ามาแล้วจากไป
ตั้งกี่ครั้งที่โดนมองข้ามไป
เป็นอย่างไรก็ยังแกล้งทำฝืนนิ่ง
แต่เจ็บจริง มันเจ็บจริง
แต่ น้ำตาต้องข่ม
ก็ยังก้มหน้าเฝ้ารอไหว
ไร้คนชื่นชม ก็ไม่สิ้นหวังรอเรื่อยไป
เสียงเงียบย่อมหาย
แพ้พ่ายทุกสิ่ง ยังไงก็ยังคงรอข้างวิงส์