Waiting for the End [Greek translation]

Αυτό δεν είναι ούτε το τέλος,

αλλά ούτε και η αρχή.

Είναι μια απλή φωνή σαν κι αυτές τις εξεγερμένες

οι οποίες ταλανίζουν την κάθε επανάληψη,

όμως εσύ ακούς τον τόνο

και τον άγριο ρυθμό.

Αν και οι λέξεις δίνουν την εντύπωση του σταθερού,

κάτι ελλείπει μέσα σε αυτές.

Φωνάζουμε "ΝΑΙ!"

με γροθιές που φτάνουν ως τον ουρανό.

Λες και στηριζόμεθα σε κάτι

το οποίο δεν φαίνεται εκεί [ψηλά].

Επειδή ζούμε υπό το έλεος

του πόνου και του φόβου.

Αυτό μέχρι να το καταπολεμήσουμε, το αγνοήσουμε

και να αδιαφορήσουμε παντελώς για αυτό.

Όσο αναμένω το τέλος να επέλθει,

εύχομαι να είχα τη δύναμη να αντέξω [περαιτέρω].

Αυτό ουδέποτε ήταν μέσα στα σχέδια μου.

Δεν μπορώ να το ελέγξω...

Ενόσω πετούσα σε ταχύτητα φωτός,

σκέψεις περιφέρονταν μέσα στο κεφάλι μου

και τόσα πολλά πράγματα κατέληξα να μην πω.

Είναι δύσκολο για μένα να σε αποχωριστώ...

[Αχ !] Ξέρω τι χρειάζεται κανείς για να συνεχίσει,

γνωρίζω πώς αισθάνεται κανείς όταν ψεύδεται.

Το μόνο που θέλω να κάνω

είναι να ανταλλάξω αυτή τη ζωή με κάτι καινούργιο,

στηριζόμενος σε κάτι το οποίο δεν έχω αποκτήσει.

Καθισμένος μέσα σε ένα άδειο δωμάτιο,

προσπαθώ να λησμονήσω το παρελθόν [μου].

Αυτή [η σχέση] ουδέποτε ήταν προορισμένη να αντέξει.

Μακάρι [όμως] να μην είχαν έτσι τα πράγματα...

[Αχ !] Ξέρω τι χρειάζεται κανείς για να συνεχίσει,

γνωρίζω πώς αισθάνεται κανείς όταν ψεύδεται.

Το μόνο που θέλω να κάνω

είναι να ανταλλάξω αυτή τη ζωή με κάτι καινούργιο,

στηριζόμενος σε κάτι το οποίο δεν έχω αποκτήσει.

Τι απέμεινε όταν εκείνη η φλόγα έσβησε ;

Νόμισα πως έκανα κάτι το σωστό, αλλά διεψεύσθην.

Όλα έγιναν ένα απόλυτο μπάχαλο

κι εγώ ακόμη να επεξεργασθώ τι συνέβη.

Ούτε καν γνωρίζω τι ακριβώς είπα.

Το στόμα μου συνέχισε μόνο του και το μυαλό μου νέκρωσε.

Οπότε, με ποιον τρόπο εγώ θα αναδιοργανώσω τη ζωή μου ;

Το δυσκολότερο μέρος του τέλους τώρα αρχίζει !

Το μόνο που θέλω να κάνω

είναι να ανταλλάξω αυτή τη ζωή με κάτι καινούργιο,

στηριζόμενος σε κάτι το οποίο δεν έχω αποκτήσει...

Αυτό δεν είναι ούτε το τέλος,

αλλά ούτε και η αρχή.

Είναι μια απλή φωνή σαν κι αυτές τις εξεγερμένες

οι οποίες ταλανίζουν την κάθε επανάληψη,

όμως εσύ ακούς τον τόνο

και τον άγριο ρυθμό.

Αν και οι λέξεις δίνουν την εντύπωση του σταθερού,

κάτι ελλείπει μέσα σε αυτές.

(Στηρίζομαι σε κάτι το οποίο δεν έχω αποκτήσει.)

Φωνάζουμε "ΝΑΙ!"

με γροθιές που φτάνουν ως τον ουρανό.

Λες και στηριζόμεθα σε κάτι

το οποίο δεν φαίνεται εκεί [ψηλά].

Επειδή ζούμε υπό το έλεος

του πόνου και του φόβου.

Αυτό μέχρι να πάψουμε να ασχολούμαστε με αυτό και οτιδήποτε.

(Στηρίζομαι σε κάτι το οποίο δεν έχω αποκτήσει !)