Ήδη σε πρώιμη παιδική ηλικία με γοήτευσε πολύ.
Φωτιά, νερό, αέρας και γη μου άρεσαν πολύ.
Από τότε που σχημάτισα βαθιά μέσα μου το μεταλλουργείο μου, το πνεύμα μου, έβγαλα κάποια κομμάτια, κάποια τραγούδια που αναδεικνύουν δρόμους.
ρεφραίν:
Και το σφυρί μου πέφτει κάτω, στη φωτιά, στο τύμπανο του αυτιού.
Χιλιάδες μάτια αντικατοπτρίζουν, ό,τι φωτίζει τον κόσμο μας.
Κι έτσι σφυρηλατώ τα τραγούδια μου, φέρτε1 τα μαζί σας καθημερινά,
τραγουδήστε τα πάντα και συνεχώς, μπορώ να σας ακούσω.
Γράμματα πλάθω σε συλλαβές, τροχιάζω λέξεις να ταιριάξουν.
Με τις ώρες σφυριλατώ ομοιοκαταληξίες για κάποια περίτεχνα πλέγματα προτάσεων.
λυγίζω λέξεις, στραβώνω προτάσεις, λιώνω μέσα σε καυτή θράκκα.
Κάθε μία των χιλιάδων ουλών μου με σπρώχνει σε νέο θάρρος.
[ρεφραίν]
Είμαι βυθισμένος, σαν δαιμονισμένος κι με λαχτάρα γεμάτη βάσανα,
σβήνω τις φωτιές από το πνεύμα μου, κάποιο στίχο για πολλοστή φορά.
Λεπτομερώς φινιρισμένο τελικά, δες το έργο μου!
Ας σας υπηρετίσει ως φυλαχτό, ας είναι συνοδός σας.
[ρεφραίν]
1. από το "φέρω μαζί μου"=κουβαλώ μαζί μου