Διαλέγω το δικό μου...
Ξέφυγε, πάρε με μαζί σου,
Θέλω να πάω εκεί, εκεί που ανασαίνεις...
Είναι ένας θυελλώδης χειμώνας, και δεν μπορείς να με ακούσεις εξαιτίας της βροχής.
Ξεγέλασα τη μοίρα, λούστηκα στα σύννεφα...
Αλλά εάν είσαι η σκιά μου, που θα εξαφανιστείς τη νύχτα;
Μάλιστα... μάλιστα...
Μπορείς να αντέξεις τη δύναμη,
Μπορείς να πιεις τεκίλα,
Μπορείς να περιμένεις μέχρι το πρωί,
Και θα συνεχίσω να επιλέγω τον δικό μου ήλιο,
Θα ανοίξω τα βλέφαρά μου,
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Θαύμα...
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Πήρες τη ζεστασιά μου
Και το μόνο που έμεινε μέσα μου είναι η κενότητα...
Απλώς κλάψε στην σιωπή
Θα ήταν πολύ εύκολο για εμένα...!
Δε θα επιστρέψω ποτέ!
Ξέρεις, δεν είμαι περήφανη!
Τα πράγματα θα πάνε όπως τα θέλω εγώ, για εσένα αυτό θα είναι μάλλον καινούρια είδηση!
Μάλιστα... μάλιστα...
Μπορείς να αντέξεις τη δύναμη,
Μπορείς να πιεις τεκίλα,
Μπορείς να περιμένεις μέχρι το πρωί,
Και θα συνεχίσω να επιλέγω τον δικό μου ήλιο,
Θα ανοίξω τα βλέφαρά μου,
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Θαύμα...
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου...
Επιλέγω, επιλέγω, επιλέγω... θαύμα... θαύμα... θαύμα...
Μπορείς να αντέξεις τη δύναμη,
Μπορείς να πιεις τεκίλα,
Μπορείς να περιμένεις μέχρι το πρωί,
Και θα συνεχίσω να επιλέγω τον δικό μου ήλιο,
Θα ανοίξω τα βλέφαρά μου,
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου θαύμα!
Ναι, θα επιλέξω το δικό μου...