Έχεις να κάνεις με το βρωμικο
Έχεις να κάνεις με τον ηλιόλουστο
Έχεις να κάνεις με το πιο σκληρό
Έχεις να κάνεις με το rock n’ roll
Έτσι που ζούμε είναι επικίνδυνα
Μα δεν πειράζει γιατί σ’ αγαπώ
Δε με ξεγελάει κανείς πια ρε μαλάκες
Κάτω απ’ τον ήλιο το τσιμέντο δε λυπάται έχει νάρκες
Κι ας είναι οι εξόδοι μαζικοί
Το καλοκαίρι η κίνηση παραμένει συγκινητική
Και λες πω πω πω, τι μωρό ειν’ αυτό που οδηγώ
Αντί να λες, τι μωρό ειν’ αυτό κι οδηγώ
Κι ο μπάτσος φωνάζει γαμώ την παραλιακή
Κι η γκόμενά σου ακούει Ρόδες
Ενώ εσύ ακούς Βανδή
Κι έχεις πάρει το CD και το DVD
Και στην TV κάτι σκοτώνει τη δικιά σου μουσική
Η πειρατεία;;; Η αστυνομία
Είπαμε πρέζα ρε παιδιά αλλά όχι και τέτοια στην πλατεία!
Τώρα δεν είναι πια δικιά σου
Η δικιά σου και λέω γιατί
Θα στο πει ένα παιδί, μετανάστης Αφρικής
Που συχνάζει στο ρεξ και της έμαθε καλά
Τι πάει να πει χορευτική μουσική με το B.I.G.
Πως νιώθεις που `γινες φαϊ
Για τη σκυλάδικη στιχουργική μηχανή
Μη ρωτάς γιατί μιλάω με πολυεθνικά
Και δε μιλάω για Coca Cola κι εξοπλιστικά
Κι εφοπλιστικά ούτε για Κόκκαλη Λαμπράκη
Ούτε καν για Κοντομηνά
Τι κοιτά ρε, το δάχτυλο μου σηκώνω
Και δε μιλάω για τον αντίχειρα ρε!
Έχεις να κάνεις με το βρώμικο
Έχεις να κάνεις με τον ηλιόλουστο
Έχεις να κάνεις με το πιο σκληρό
Έχεις να κάνεις με το rock n’ roll
Έτσι που ζούμε είναι επικίνδυνα
Μα δεν πειράζει γιατί σ’ αγαπώ
Δεν έχω κάτι να χάσω
Στο δρόμο θέλω ν’ αράξω
Για δώσ’ μου κάτι για να’ χω
Την πόλη να την ανάψω
Στο ήλιο δε θα το σκάσω
Με το μυαλό να πετάξω
Κλοτσάω μπάλα, μιζέρια
Και περπατάω με τα χέρια
Δε βλέπω μέρα τ’ αστέρια
Ασβέστη κάψαν τ’ αστέρια
Χιλιόμετρα θα χορτάσω
Στον ήλιο να με ξεχάσω
Έχεις να κάνεις με το βρώμικο
Έχεις να κάνεις με τον ηλιόλουστο
Έχεις να κάνεις με το πιο σκληρό
Έχεις να κάνεις με το rock n’ roll
Έτσι που ζούμε είναι επικίνδυνα
Μα δεν πειράζει γιατί σ’ αγαπώ
Όλοι γουστάρουν χαβαλέ
Γκόμενα, αμάξια στον ήλιο
Και’ γω γουστάρω hip hop
Μα κατουράω και λίγο
Δεν είμαι, ντε και καλά
Σταθερή δουλειά δε μοιάζω
Με τα πιο πολλά γαλανόλευκα παιδιά
Τα λέω καλά, όποιον και να `ναι κι ας μην του μοιάζω
Ξενερώνω με την πάρτη μου και στο πειράζω τ’ όνειρο το ελληνικό
Είμαι συλλέκτης ηλιαχτίδων το μεσημέρι με μια μπύρα στο χέρι
Κι ένα τσιγάρο καλοκαιρινό καπνός κι αλκοόλ
Χίλια παρά ένα χιλιόμετρα για ένα γκολ
Απλωμένη μπουγάδα στην ταράτσα της ΓΑΔΑ
Καθώς κερνάμε την Ελλάδα με τη λυρική λιακάδα
Δεν πειράζει
Μη σε νοιάζει
Που χαράζει
Έχεις να κάνεις με το βρώμικο
Έχεις να κάνεις με τον ηλιόλουστο
Έχεις να κάνεις με το πιο σκληρό
Έχεις να κάνεις με το rock n’ roll
Έτσι που ζούμε είναι επικίνδυνα
Μα δεν πειράζει γιατί σ’ αγαπώ