Время [Vremya] [Polish translation]

Czas wstawi w odpowiednie miejsce

Wszystko, co roztrzaskiwał się

Nowe życie rozsypie prochy

Codzienność wyleczy nas z tęsknoty

Tylko utraciwszy

Zaczniemy doceniać

Tylko spóźniwszy

Nauczymy się śpieszyć

Jak staniemy się silniejsi

Żeby nie obwinić?

Żeby prosto zapomnieć

Na zawsze?

I żyć!

Nie poprosić czas ponownie

O pożyczkę

O to, czego nie da się odzyskać nigdy…

Jeśli jest gdzieś łatwa ścieżka

Uciekniemy od nieszczęścia

Łatwiej jest odejść, przekroczyć

Czas zawsze otrze łzy

Ból uczy nas wielu rzeczy w życiu

Czy musimy wiedzieć to?

Czas leczy rany, ale

Nie możemy go cofnąć

Tylko nie kochając

Można odpuścić

Tylko widząc śmierć

Nauczymy się żyć

Łatwiej nie mieć

Natychmiast oddać wszystko

Żeby nie tracić

Nigdy!

I żyć!

Nie poprosić czas ponownie

O pożyczkę

O to, czego nie da się odzyskać…

Nie czekać!

I nie okłamać siebie!

A podążać

Własną trudną ścieżką tak długą, jak życie, do końca…

I poprosić ponownie

O to, czego nie da się odzyskać!

Łatwiej odejść

Niż podążać tą ścieżką!

Czas znowu leci ciągiem nieskończonej kłopot!

Strachy, niepokoje, dla której nie są przyczyny!

Czas, czego nie możemy nigdy odzyskać!

Łatwiej jest tym, który odszedł, niż tym, który został czekając!

Łatwiej jest szaleńcem usprawiedliwiać się!

Nie ma już siły i wiary podążać tą ścieżką!

I poprosić ponownie

O to, czego nie da się odzyskać!

Łatwiej odejść

Niż podążać tą ścieżką tak długą, jak życie, do końca...