Vozes do mar [Polish translation]

Gdy zachodzi słońce delikatnie

W krwistym, intensywnym złota blasku

Skąd pochodzi głos ten pełny smutku

Gdy do Ziemi mówisz wielkie morze?

Morze

Mówisz o festynach, jazdach konnych?

O błądzących w księżycu rycerzach

O zaczarowanych karawelach

Które śpią i łkają na twej piersi?

Śpiewasz o epopejach?

I coś niepokoi cię

Ty jesteś przestraszone

Morze

O ty w nadziei, majestacie

Skąd ten głos o morze tak przyjazne?

A może głos to Portugalii starej

//:Camoisza wołającej w swej tęsknocie://

Mówisz o festynach, jazdach konnych?

O błądzących w księżycu rycerzach

O zaczarowanych karawelach

Które śpią i łkają na twej piersi?

Śpiewasz o epopejach?

I coś niepokoi cię

Ty jesteś przestraszone

Morze

O ty w nadziei, majestacie

Skąd ten głos o morze tak przyjazne?

A może głos to Portugalii starej

//:Camoisza wołającej w swej tęsknocie://

(opracowanie do spiewu AgnW)

(tłumaczenie z francuskiego DjaGos)

W nerwowym krwistym blasku intensywnego złota

Skąd pochodzi ten głos pełen smutku

Jakim przemawiasz do Ziemi, o ogromne morze? O morze

Mówisz o festynach i o przejażdżkach konnych?

O rycerzach błądzących w blasku księżyca

Mówisz o zaczarowanych karawelach

Które śpią, łkając na twojej piersi?

Śpiewasz o epopejach? Niepokoi cię

Strapienie? Ty również jesteś przestraszone

O morze pełne nadziei i majestatu

Skąd pochodzi ten głos, o przyjacielskie morze?

Może to głos starej Portugalii

Nawołującej Camões w akcie tęsknoty