Вокзал [Vokzal] [Polish translation]

W tym kruchym zgiełku zachodów i osik

Pod bladym księżycem.

Nie poskładasz lic

W pękniętych witrynach,

Co świętują ze mną

Pożegnanie ziemi -

Zimno całkiem jest duszy od tej bzdury.

Wymarły dworzec,

Wszystkich bym posłał -

Jeśliby nie ty.

Było nieważne, później gorące,

A teraz - wojna.

Czego jeszcze chcesz? Co tobie oddać,

Blady księżycu?

Wymarły dworzec zachodów i osik,

Są też stare koty.

Ojczyzno moja, wszystko bym posłał -

Jeśliby nie ty.

Za peronem pola,

Na plecach śnieg z deszczem,

Biały pociąg i ja

Odjeżdżający w nim.

Chmury na mieliźnie,

I nie wstaną z ziemi.

Ciąg dalekich świateł,

Moje myśli o niej.

W dworcowym bufecie

Dopijam swą szklankę,

Stygnie zimne światło.

Kto trzeźwy? A kto nie?

W ciemności z latarką,

Chrypiąc, zezuje świat,

W szparach ciepłych mieszkań,

Które znikają w nim.