Voilà [Belarusian translation]

Слухайце мяне, напаўспявачку,

Распавядайце пра мяне сваім каханым, сваім сябрам,

Распавядайце ім пра гэтую дзяўчыну з чорнымі вачыма і шалёнымі марамі.

Я толькі хачу пісаць гісторыі, якія дойдуць да вас.

Гэта ўсё.

Вось, вось, вось, вось яна я.

Вось я – хоць і голая, але я баюся, так.

Вось я – і ў шуме, і ў цішы.

Глядзіце на мяне, або прынамсі на тое, што ад мяне засталося.

Глядзіце на мяне, пакуль я яшчэ не змерзла.

Што мне вам такога сказаць, чаго вам не скажуць іншыя вусны?

Няшмат, але ўсё, што ў мяне ёсць, я паказваю тут.

Вось.

Вось, вось, вось, вось яна я.

Вось – хоць і голая, але гэта канец.

Вось мае вусны, мой крык. Вось гэта – я, але ўсё адно.

Вось, вось, вось, вось менавіта тут

Вось яна я, вось мая мара, мая зайздрасць; як я паміраю, як я смяюся.

Вось яна я, і ў шуме, і ў цішы.

Не сыходзьце, благаю вас, застаньцеся надоўга.

Мабыць, гэта мяне не ўратуе, але я не ведаю, як я буду без вас.

Любіце мяне так, як любяць сябра, які навекі сышоў.

Я хачу быць любімай, бо я сама не ведаю, як любіць сябе.

Вось, вось, вось, вось яна я,

Вось я – хоць і голая, але гэта канец.

Вось я ў цішы, нават у агні.

Глядзіце на мяне, нарэшце,

Глядзіце ў мае вочы, мае рукі –

Усё, што ў мяне ёсць, яно тут,

Гэта мае вусны, мой крык.

Вось – гэта я, вось, вось,

Вось,

Вось,

Вось, вось.

Вось.