Τον κόσμο όλο κυβερνούσα
θάλασσες ανοίγαν σα ζητούσα
Μόνος πρωί τώρα πια ξυπνώ
δρομους που διαφέντευα γυρνώ
Κορώνα γράμματα τότε έπαιζα
φόβο στ' εχθρού τα μάτια έβαζα
Το πλήθος μ' υμνούσε μ' ευχές
"ο βασιλευς πέθανε, ζήτω ο βασιλεύς"
Τη μια στιγμή κρατούσα το κλειδί
την άλλη τα τείχη έιχαν κλειστεί
Τα κάστρα μου είδα έπεσαν χάμω
είχαν κολώνες από αλάτι και από άμμο
Οι καμπάνες της Ιερουσαλήμ χτυπάνε
οι Ρωμαϊκές χορωδίες τραγουδάνε
γίνετε εικόνα μου ασπίδα και σπαθί
οι μισθοφόροι μου σε ξένη γη
Για λόγο που δεν μπορώ να βρω
σαν έφτασα εκει δεν έχω να θυμηθώ
ποτέ τίμιο λόγο να μου είπανε
και τότε ο κόσμος στα πόδια μου ήτανε
Από ένα άνεμο άγριο διαβολικό
που έριξε τις πόρτες για να μπω
τύμπανα ηχήσαν, τζάμια είχαν σπάσει
ο κόσμος δεν πιστευε που είχα φτάσει
Οι επαναστάτες ζήτησαν ως δράκοι
την κεφαλή μου επί πινάκι
μια μαριονέττα μοναχικιά
ποιος θα’θελε να κάνει το βασιλιά
Ακουω καμπάνες στην Ιερουσαλήμ χτυπάνε
οι Ρωμαϊκές χορωδίες τραγουδάνε
γίνετε εικόνα μου ασπίδα και σπαθί
οι μισθοφόροι μου σε ξένη γη
Για λόγο που δεν μπορώ να βρω
ο Αϊ Πέτρος δεν θα μ’αφήσει να μπω
ποτέ τίμιο λόγο δεν μου είπανε
όταν ο κόσμος στα πόδια μου ήτανε
Οοο..
Άκου καμπάνες στην Ιερουσαλήμ χτυπάνε
οι Ρωμαϊκές χορωδίες τραγουδάνε
γίνετε εικόνα μου ασπίδα και σπαθί
οι μισθοφόροι μου σε ξένη γη
Για λόγο που δεν μπορώ να βρω
ο Αϊ Πέτρος δεν θα μ’αφήσει να μπω
ποτέ τίμιο λόγο δεν μου είπανε
όταν ο κόσμος στα πόδια μου ήτανε