Eens regeerde ik over de wereld
Op mijn woord rezen de zeeën
Nu slaap ik ’s morgens alleen
En veeg de straten waar ik eens over zwierf*
Ik wierp de dobbelstenen wel eens
En ik voelde de vrees in de ogen van m’n vijand
En ik luisterde wanneer de menigte zong:
“De oude koning is gestorven, lang leve de koning.”
’t Ene moment hield ik de sleutel
Daaropvolgend sloten de muren mij in
En ik ontdekte dat mijn burchten
op zout- en zandpilaren waren gebouwd
Ik hoor het gelui van de klokken van Jeruzalem
Koorzang van Romeinse ruiters
Wees mijn spiegel, zwaard en schild
Mijn zendelingen op onbekend terrein
Wanneer je eenmaal weg was
Dan werd er om een onduidelijke reden
Nooit een oprecht woord geuit
Dat gebeurde toen ik over de wereld regeerde
Het was een gevaarlijke, stormachtige wind
Die door de deuren raasde om mij binnen te laten,
Die ramen vernielde, trommelgeluiden onderdrukte
Men kon niet geloven wat er van mij geworden was
Revolutionairen verwachten
Mijn hoofd op een zilveren schaal
Gewoon een ledepop aan een enkel koord
O wie zou er nou ’s echt koning willen zijn?
Ik hoor het gelui van de klokken van Jeruzalem
Koorzang van Romeinse ruiters
Wees mijn spiegel, zwaard en schild
Mijn zendelingen op onbekend terrein
Om een voor mij onduidelijke reden
Weet ik dat St Pieter mij niet bij naam zal oproepen
Nooit een eerlijk woord
Maar dat gebeurde toen ik over de wereld regeerde
Ooo…
Ik hoor het gelui van de klokken van Jeruzalem
Koorzang van Romeinse ruiters
Wees mijn spiegel, zwaard en schild
Mijn zendelingen op onbekend terrein
Om een voor mij onduidelijke reden
Weet ik dat St Pieter mij niet bij naam zal oproepen
Nooit een eerlijk woord
Maar dat gebeurde toen ik over de wereld regeerde
__________________________________________
*Het laatste woord zou "roam" kunnen zijn i.p.v. "own".