Ενώ το φεγγάρι καθρεφτιζόταν στο χαντάκι
Αυτός σου ξέσκισε τα ρούχα
Και σε έριξε μπρούμυτα στο έδαφος
Και δεν αφαίρεσε ούτε καν το παντελόνι
Ενώ το φεγγάρι έλαμπε μακριά μακριά
Πάνω στο στόμα σου το τραχύ του χέρι
Ήθελες να του ζητήσεις να είναι σπλαχνικός
Έως ότου δεν ήρθε να σε σώσει ο ύπνος
Είχες ονειρευτεί τόσο πολύ μαζί μου
Την πρώτη φορά