Vindsins litadýrð [Colors of the wind] [English translation]

Þú heldur mig villta og heimska

Og þú hefur verið víða

Svo þetta er sjálfsagt satt

Ég skil það ekki samt

Enda nær mín greind svo skammt

Hvers vegna þú veist þó svo undrafátt

Undrafátt

Þið þykist getað eignað ykkur landið

Sjálf jörðin metin dauðra hluta safn

En sérhver vera, sérhvert tré og klettur

Á sér líf, á sér anda, á sér nafn

Þið teljið aðeins vera menn með mönnum

Þá menn sem eru alveg eins og þú

En reynir þú að feta í ókunn fótspor

Þá finnst hve margt var óþekkt þar til nú

Berst þér úlfsins væl til eyrna þegar fullt er tungl?

Veistu hvað í brosi hláturapans býr?

Kanntu að syngja söng með furðuröddum fjallsins?

Kanntu að mála mynd með vindsins litadýrð?

Kanntu að mála mynd með vindsins litadýrð?

Við hlaupum létt um leynda furustíga

Við látum bráðna á tungu sólsæt ber

Já, veltu þér í allsnægtunum öllum

Þó að aldrei renni neitt í vasa þér

Í rigningunni og ánni á ég systur

Í otrum og í hegrum vinaþing

Við tengjumst þannig traustum ættarböndum

Allt sem til er, í endalausum hring

Hve hátt verður mórberjatré?

Ef þú heggur það fæst ei svar við því

Þú munt aldrei heyra í úlfi þegar fullt er tungl

Því hvar í veröldinni sem þú býrð

Þarftu að syngja söng með furðuröddum fjallsins

Þarftu að mála mynd með vindsins litadýrð

Þú átt heiminn hér um bil

Ert samt heimskur allt þar til

Þú kannt að mála mynd með vindsins litadýrð