Βιαστικά φιλιά [Viastiká filiá] lyrics

Μην βιάζεσαι να ανάψεις

τα φώτα τα σβηστά

θα γίνουμε χειμώνες

θα αποδημούν φιλιά

Ας γίνει το σκοτάδι

ασπίδα της στιγμής

μέχρι να κοιμηθεί το χάδι

που κυλά

στα μαλλιά

κι ύστερα βρες

τις εκβολές

πριν να γίνουν πουλιά

Μήν βιάζεσαι να φύγεις

απ’ το κρεβάτι μου

σημάδεψα για σένα

το μονοπάτι μου

Άφηνα ένα στίχο

σε κάθε βήμα μου

και γκρέμισα μεμιάς τον τοίχο

που έχτιζα

κι έλπιζα

να μη με βρουν

κι ας μ’ αγαπούν

άλλα φιλιά βιαστικά

Θα ’ρθει, θα δεις, μια μέρα

θα πεις «γεράσαμε»

στα δάχτυλά μας βέρα

όσα περάσαμε

Εσύ κι εγώ φτιαγμένοι

με ίδια υλικά

κι ας μοιάζουμε σαν δύο ξένοι

στον σταθμό

τον στερνό

τρεις συλλαβές

τρεις χαρακιές

στα βαριά μας φτερά