Via della croce [Polish translation]

„Gdyby móc Cię rozszarpać zębami i rękami,

wiedzieć, że psy wyżrą1 Ci oczy2!

Za to, że umrzesz na krzyżu, możesz być wdzięczny

dobremu człowiekowi imieniem Piłat3”.

O wiele bardziej niż śmierć dziś Ci pisana,

zabija Cię jad zawarty w tych słowach,

głosy rodziców tych noworodków,

które przez Ciebie Herod4 kazał zamordować.

Na Twe nowe szaty – cóż za ponure szyderstwo!5 –

kroplami odmierzają ból Ci przeznaczony:

trzydzieści lat6 oczekiwali wśród wzbierającej żółci7

przedśmiertnego rzężenia szarlatana.

Na przedzie, przygarbione, idą wdowy,

dla których nie jest to świąteczne popołudnie;

szczelnie osłaniają szatami oczy i serce,

lecz przez woalki przesącza się ból.

Wierni, upokorzeni nieludzką wiarą,

która ich zniewoliła jeszcze przed Abrahamem8,

w swej wdzięczności współodczuwają teraz ból

Tego, który przebaczył Magdalenie9

Tego, który przy pomocy braterskich gestów

uczył Boga Ojca nieznanej mu pobłażliwości10,

i patrzą w górę, jak w palącym słońcu,

w agonii kona ich Odkupiciel.

Wtapiając się w tłum, idą za Tobą w milczeniu,

przerażeni myślą, że mógłbyś ich pozdrowić.

„Aby odkupić świat”, wolą myśleć,

„na pewno wystarczy Twoja krew”.

Będą rozgłaszać po morzach i lądach,

lasach i miastach, Twą Dobrą Nowinę,

ale to będzie jutro, gdy wzmocni się wiara,

bo dziś wieczorem silniejszy jest strach.

Żaden nie wykrzyknie słowa pożegnania,

by nie być wziętym za kuzyna Boga;

apostołowie uwięzili głos w gardle,

bracie, który krwawisz na krzyżu.

Ich twarze są odprężone, już skłonni są wybaczyć

teraz, gdy zobaczyli Twą człowieczą krew

zdobiącą członki purpurowymi strugami,

gdy już nikomu nie możesz zaszkodzić.

Władza ubrana w ludzkie szaty

uważa Cię za dość już martwego

i odwraca wzrok, chcąc wywęszyć zamiary

biedaków i żebraków;

lecz oczy ludzi biednych płaczą gdzie indziej,

nie przyszli oni okazywać bólu,

który zabronił wstępu

na Drogę Krzyżową tym,

którzy kochają Cię jak siebie samego11.

Twarze mają blade, pierś zapadłą,

nie wyglądają na takich, którym się podobają

gesty, które teraz prowokuje ból,

a jednak zajmują miejsca honorowe12.

Nie ma w ich oczach ni iskry litości,

nie dziwi ich widok Twego grzbietu

zgiętego pod drewnem, które z trudem ciągniesz,

a jednak trzymają się blisko Ciebie.

Wybacz im, że nie zostawią Cię samego,

że oni też potrafią umrzeć na krzyżu;

pod nim opłakiwać ich będą tylko matki.

W końcu to tylko dwóch złodziei.

1. dosł. "wypiją"2. Śledzimy wędrówkę Jezusa z krzyżem na miejsce Jego męczeńskiej śmierci, podczas której spotykamy ludzi żądnych zemsty za krzywdy doznane z Jego powodu, m.in. rodziców dzieci zamordowanych przez Heroda, ale też opłakujące go kobiety, jego zwolenników, którzy z kolei obawiają się represji ze strony tych, którym nie podobało się nauczanie Jezusa; na koniec widzimy dwóch złodziei, którzy zostaną ukrzyżowani razem z Jezusem3. https://pl.wikipedia.org/wiki/Poncjusz_Pi%C5%82at4. https://pl.wikipedia.org/wiki/Herod_Wielki5. na nowych, białych szatach krew będzie dobrze widoczna6. Jezus zmarł w wieku 33 lat7. dosł. „z wątrobą w dłoni”8. pierwszy z hebrajskich patriarchów9. https://pl.wikipedia.org/wiki/Maria_Magdalena10. Bóg ze Starego Testamentu jest postacią okrutną i karzącą; Jezus nauczał miłości bliźniego11. nie mogą sobie pozwolić na uczestnictwo ze względu na niebezpieczeństwo, jakie im za to grozi12. mowa o dwóch złodziejach, ukrzyżowanych po obu stronach Jezusa