Τρακτέρ έξω στο δρόμο
Τρυπώνουν κάτω από το σπίτι μας
Σκιές πέφτουν από το παράθυρο
Το βλέμμα μου επιζητά το φως
Σε σκέφτομαι συχνά
Μπορώ να το παραδεχτώ τώρα
Μερικές φορές μεθυσμένος πληκτρολογώ τον αριθμό σου
Αλλά πάντα το παίρνω πίσω
Ξέχασα πως κάποιος ποθεί
Μια συνέπεια του να έχεις τα πάντα
Όμως δεν υπάρχει τίποτα που να ζει εδώ
Απο τότε που εξαφανίστηκες
Γιατί ποτέ δεν μπορώ να περιμένω?
Είναι η ιστορία της ζωής μου
Αλλά ποτέ δεν είχα την υπομονή σου
Απλά κυνήγησα το κάτι ψηλό
Δεν είμαι πια εδώ
Όχι,είμαι κάπου αλλού
Δεν είμαι πια εδώ,φίλε μου
Είμαι κάπου αλλού
Παίρνω το τρένο για το σπίτι,το καλοκαίρι
Για ένα γεύμα με τον αδελφό μου
Είναι το πιο κοντινό πράγμα που έχω σε ένα φίλο
Μιλάμε για ασήμαντα,αλλά και μεγάλα πράγματα
Δεν ήταν πρίν έγινα 24
Που τότε κατάλαβα τελικά
Ότι τα πιο σημαντικά πράγματα που έχουμε στη ζωή
Είναι το ίδιο μας το αίμα
Πηγαίνουμε σιγά σιγά σπίτι από την εκκλησία
Είπαμε αντίο στον αδερφό της μητέρας
Περάσαμε τις πύλες όπου στέκεται η ιτιά
Όμως δεν λέμε ούτε λέξη
Τα όνειρά μας είναι σαν τις ταινίες
Αυτές που είδαμε σαν παιδιά
Και έπαιζαν έξω τις νύχτες
Αλλά ονειρευόμαστε μόνο την ημέρα
Δεν είμαστε πια εδώ
Όχι,είμαστε κάπου αλλού
Δεν είμαστε πια εδώ
Όχι,είμαστε κάπου αλλού
Δεν μπορείς να ακολουθήσεις
Δεν μπορείς να ακολουθήσεις εκεί τώρα
Εκεί θα πάμε
Εκεί πρέπει να πάμε
Εκεί πρέπει να πάμε
Μην ακολουθήσεις
Μην ακολουθήσεις εκεί τώρα
(Κάπου αλλού,είμαστε κάπου αλλού)
Δεν μπορείς να ακολουθήσεις