Öleceğim zaman bir rüzgar olup
Evinin çatısında yaşarım.
Sen öleceğin zaman bir güneş olursun
Gene de benden yükseklerde olursun
Güz rüzgarı olarak olacağın yerde olurum,
Seninle dünyayı uçuşüp gezmek.
Sen anlamadan
Sıcaklığımla fısıldarım: "Aman, Güneşim, neredesin?"
Şimdilik güneş olma sakın
Duyuyor musun, sana şarkı söylerim çatından
Alacağın nefes olurum gene
Bir rüzgar olmak kaldı
Yalnız senin gülümsemeni beklerim
Plaklarını dinlerim
Kırpıklerinden kar taneleri toplarım
Bir rüzgar olmak kaldı
Öleceğim zaman bir rüzgar olup
Yere ilk kar olarak yağmak
Gülerek seninle dünyayı uçuşup gezmek
Bu dünyada daha mutlu olan yok
Sen öleceğin zaman bir güneş olup
Soğukluklarımı kaçarsın,
O zaman bahçelerde mimozalar çiçek açar
Ve kalpte buz gözyaşlara döner