Όταν πεθανω θα γινω αερας
και θα ζω κατω απο τη στεγη σου
Οταν πεθανεις θα γινεις ηλιος
και τελικα θα είσαι πιο ψηλα απο μενα
Σαν ενας φθινοπωρινος αερας,θα πετω καπου
μαζι σου,στο κόσμο σαν αερας
Δεν θα καταλαβεις και εγω ανεπαισθητα
θα σου ψιθυρίσω ζεστα : αχ ήλιε ,που είσαι?
Ακομα μην γίνεις ήλιος
άκου ,θα σου τραγουδησω ενα τραγουδι απο την στεγη
Θα ειμαι ξανα,αυτο που αναπνεεις
το μονο που εμεινε είναι να γινω αερας
Θα περιμενω το χαμογελο σου
και θα ακουω τους δίσκους σου
απο τις βλεφαριδες σου θα συλλεγω τις χιονονιφαδες
το μονο που εμεινε είναι να γινω αερας
Όταν πεθανω θα γινω αερας
θα πεσω στη γη σαν το πρωτο χιονι
θα χαμογελω και θα πετω μαζι σου στον κοσμο
και δεν υπαρχει ποιο χαρουμενος ανθρωπος απο μενα στο κοσμο αυτο
Οταν πεθανεις θα γινεις ηλιος
και θα κλεψεις το ψυχος μου
και θα ανθισει στο κηπο η μιμοζα
και στην καρδια ο παγος θα γινει δακρυα