Αραχτή στον καναπέ μπροστά στον ανεμιστήρα
Καλοκαίρι, είκοσι δεκαέξι
Ο αέρας πηγαινοέρχεται μα πάντα φέρνει τη φωνή σου.
Έριξα τη ζωή μου στη θάλασσα όταν τελείωσαν όλα
Και το μόνο που δεν βούλιαξε
Ήταν η συλλογή μου από αποκόμματα να κοιτιόμαστε.
Θέλω να χτυπήσω την πόρτα σου
Παρόλο που κανείς δε θα το καταλάβει
να ξαναβρίσκομαι… τόσο κοντά… σε σένα.
Άφησέ με να περάσω τη νύχτα
Άφησέ με να μείνω εδώ
Γιατί σήμερα είναι η επέτειός μας
Και δεν έχω που να πάω
Πάμε να αγγίξουμε τον ουρανό όπως την πρώτη φορά
Ας γιορτάσουμε αυτή τη νύχτα και σου υπόσχομαι ότι δε θα γυρίσω.
Έσκισα το εγχειρίδιό μου περί λήθης
Και όλα μου θυμίζουν εσένα.
Φεύγουν τα δάκρυα μα πονάει όταν αναπνέω.
Χαμένη στο τραγούδι της κοπέλας από το χτες *
Έτσι νιώθω εγώ χωρίς εσένα…
Είναι αργά, το ξέρω
Αλλά θέλω να σε ξαναδώ.
Θέλω να χτυπήσω την πόρτα σου
Παρόλο που κανείς δε θα το καταλάβει
να ξαναβρίσκομαι… τόσο κοντά… σε σένα.
Άφησέ με να περάσω τη νύχτα
Άφησέ με να μείνω εδώ
Γιατί σήμερα είναι η επέτειός μας
Και δεν έχω που να πάω
Πάμε να αγγίξουμε τον ουρανό
όπως την πρώτη φορά
Ας γιορτάσουμε αυτή τη νύχτα
και σου υπόσχομαι ότι εγώ…
Έρχομαι με μια βαλίτσα
Γεμάτη από ζωή χωρίς εσένα
Αλλά τίποτα σ΄ αυτό το ταξίδι
Με έκανε ποτέ ευτυχισμένη, και είναι που….
Φτάνω καθυστερημένη όπως πάντα
Αργά πάντα για μένα
Απόψε κρυώνω και δεν ξέρω πού να κοιμηθώ
Αραχτή στον καναπέ μπροστά στον ανεμιστήρα
Καλοκαίρι, είκοσι δεκαέξι
Ο αέρας πηγαινοέρχεται μα πάντα φέρνει τη φωνή σου.