Να μπορούσα στα σύννεφα
να `χα 'γώ βενζινάδικο·
στο κενό να κινδύνευα
για τ’ αστέρι μου τ’ άδικο,
οι καρδιές παλιοσίδερα
σ’ ένα σώμα κατάδικο.
Φέρτε μου ποτήρια
και σπάστε το γυαλί,
κόφτε το φιλί
να πίνω να μεθώ.
Όλα τα χατίρια
μου τ’ άργησες πολύ
κι έφυγα η τρελή
ψηλά στον ουρανό.
Να λησμονήσω μπορεί
στον κόσμο πάλι να φτάνω,
είμαι φορτίο βαρύ
για τον καιρό των τσιγγάνων.
Φωτιές καρδιές παλιοσίδερα
κι ένας Θεός πάν' απ’ τ’ άδικο,
άσε με 'μένα στα σύννεφα
σ’ ένα παλιό βενζινάδικο.
Να μπορούσα στα σύννεφα x2
την ψυχή μου ν’ ανέβαζα,
μ’ αστραπές να γαλήνευα
τα παράπονα π' έβαζα
στο μυαλό μου, κι αρχίναγα
κι απ’ την λύπη διασκέδαζα.
(επανάληψη ρεφραίν στροφές 2-5)