Είναι 4 το πρωί
Ατενίζω τον ουρανό με εκατομύρια αστέρια
Μια στιγμή πριν το ξημέρωμα
Το ατέλειωτο σύμοαν με γεμίζει
Που είσαι τώρα;
Μόνη σαν εμένα και την Αφροδίτη το πρωί;
Αγγίζω το πρόσωπό σου που είναι γεμάτο πόνο
Το φιλάω για να διώξω τα δάκρυα από τα μάτια σου
Σε περίμενα 8000 μέρες
Τώρα ήρθα εδώ για να σ' ελευθερώσω
Αλλά που είσαι τώρα...
Ξέχνα το μέλλον, μη ζεις το παρελθόν
Ζήσε για σήμερα, γιατί η ζωή κυλάει πολύ γρήγορα
Πήγαινε να βρεις το κλειδί για τον θεϊκό νου σου
Άνοιξε την πόρτα, θα βρεις τόσες απαντήσεις
Σαν την Αφροδίτη το πρωί