Sprzedam moje nowe buty
staremu manekinowi,
żeby zobaczyć, czy się poruszy,
czy pozostanie w miejscu,
czy może pójdzie za mną.
Sprzedam mój dyplom
mistrzom postępu,
żeby skonstruowali nowy automat,
który uczyni ich bogatszymi,
a mnie przyniesie sukces.
Panom handlarzom dziełami sztuki
sprzedam moje szaleństwo.
Będą się trzymać trochę na dystans.
Kto jest normalny,
nie ma wiele fantazji.
Raffaele jest zadowolony.
Nie służył w wojsku,
ale podróżował i zna ludzi.
Mówi mi: uważaj,
bo wypadniesz z gry,
jeśli nie masz rynkowi nic do zaoferowania.
Sprzedam swoją porażkę
komuś, kto potrzebuje
poczuć się silnym
i, niczym obraz wiszący na poddaszu,
opowiem mu o moim pechu.
Raffaele jest zadowolony.
Nigdy nie obronił dyplomu,
ale studiował, a teraz leczy ludzi.
Mówi mi: uważaj,
bo wypadniesz z gry,
jeśli nie masz rynkowi nic do zaoferowania.
Sprzedam moją wściekłość
wszystkim tym dobrym ludziom,
którzy chcieliby mnie widzieć za kratami,
a wtedy może
uznaliby, że jestem zabawny.
Wszystko ma swoją cenę,
ale nikt się nie dowie,
ile kosztuje moja wolność.