Svá beit þá sverð
ór siklings hendi
váðir Váfaðar,
sem í vatn brygði;
brǫkuðu broddar,
brotnuðu skildir,
glumruðu gylfringar
í gotna hausum.
Trǫddusk tǫrgur
fyr Týs ok bauga
hjalta harðfótum
hausar Norðmanna;
róma varð í eyju,
ruðu konungar
skírar skjaldborgir
í skatna blóði.
Blendusk við roðnum
und randar himni,
Skǫglar veðr léku
við ský of bauga,
umðu oddláar
í Óðins veðri,
hné mart manna
fyr mækis straumi.
Sǫ́tu þá dǫglingar
með sverð of togin,
með skarða skjǫldu
ok skotnar brynjur,
vasa sá herr
í hugum ok átti
til Valhallar vega.