Akşam eve döndüğümde
konuşmak bile gelmiyor içimden.
Sen bana öyle şefkatle bakma,
eve üzgün dönen bir çocuk gibi.
Evet, biliyorum, bu o hayat değil elbet,
bir gün bizim için hayalini kurduğun.
Göreceksin, göreceksin,
göreceksin, değişecek.
Yarın değil belki,
ama bir gün gelip değişecek.
Göreceksin, göreceksin,
tükenmiş değilim, biliyorsun.
Nasıl, ne zaman söyleyemiyorum sana,
ama göreceksin değişecek.
Keşke ağladığını bilsem,
bana kızdığını,
seni hayal kırıklığına uğrattığım için,
böyle hep tatlılıkla kabul edişini
göreceğime, benden gelen her şeyi.
Umutsuzluğa düşürüyor beni, seni düşünmek
ve daha fazlasını veremeyişimi sana.
Göreceksin, göreceksin,
göreceksin, değişecek.
Yarın değil belki,
ama bir gün gelip değişecek.
Göreceksin, göreceksin,
bitmiş tükenmiş değilim, biliyorsun.
Nasıl, ne zaman söyleyemiyorum sana,
ama bir gün gelip değişecek.